| خودایمنی | |
|---|---|
 | |
| قسمت‌هایی از بدن که توسط نمونه بیمارهای خودایمنی تحت تاثیر قرار گرفته اند. | |
| تخصص | ایمنی‌شناسی |
| طبقه‌بندی و منابع بیرونی | |
| آی‌سی‌دی-۹-سی‌ام | 279.4 |
| اُمیم | ۱۰۹۱۰۰ |
| دادگان بیماری‌ها | 28805 |
| سمپ | D001327 |
خودایمنی دسته‌ای از اختلالات دستگاه ایمنی است که در آن برخی از سلول‌ها و مولکول‌های درون بدن، بیگانه تلقی شده و به اشتباه مورد حملهٔ دستگاه ایمنی بدن قرار می‌گیرند. به این ترتیب علیه سلول‌های خودی پاسخ ایمنی ایجاد می‌شود و دستگاه ایمنی به مبارزه با آن‌ها می‌پردازد.
تعریف بیماری خودایمنی در کودکان چیست؟ به مجموعه‌ای از بیماری‌هایی گفته می‌شود که در برابر بافت‌های خودی، آنتی بادی تولید می‌کنند، این عمل باعث تخریب و اختلال در عملکرد بافت مذکور می‌شود.
علل بروز این اختلال در دستگاه ایمنی بدن هنوز مشخص نیست، با این حال، این واکنش ممکن است در اثر تولید نابه‌جا و نامتناسب پادتن‌هایی باشد که علیه پروتئین‌های سلول‌های بدن به وجود می‌آیند(اتوآنتی‌بادی).
از جمله بیماریهای خودایمنی می‌توان اسکلروز چندگانه (تخریب پوشش میلینی اطراف سلول‌های عصبی مغز و نخاع)، کولیت اولسروز، بیماری کرون، دیابت نوع یک (تخریب جزایر لانگرهانس)، گریوز، میاستنی گراویس، کهیر خود ایمنی، تیروئید هاشیموتو، انواع کم کاری و پر کاری تیروئید، ویتیلایگو ، آرتریت روماتوئید و روماتیسم قلبی را نام برد.
انواع
بیماریهای اتوایمیون براساس نوع سلول‌های درگیر (مانند T-Cell و B cell) یا سیستم ایمنی سلولی یا هومورال متفاوتند.
- زیست‌شناسی و آزمایشگاه ۲، نظری (رشته علوم تجربی)، چاپ هفتم ۱۳۸۶