Мы используем файлы cookie.
Продолжая использовать сайт, вы даете свое согласие на работу с этими файлами.

ایزوپروترنول

Подписчиков: 0, рейтинг: 0
ایزوپروترنول
Isoproterenol.png
ایزوپروترنول
داده‌های بالینی
روش مصرف دارو تزریقی (در برخی ممالک: استنشاقی)
گروه دارویی ترکیب آدرنرژیک
کد ATC
داده‌های فارماکوکینتیک
دفع این دارو و متابولیت‌های آن از راه ادرار دفع می‌شود
شناسه‌ها
شمارهٔ سی‌ای‌اس
پاب‌کم CID
CompTox Dashboard (EPA)
ECHA InfoCard 100.028.807
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیایی C11H17NO۳
جرم مولی ۲۱۱٫۲۵۸ گرم در مول

ایزوپروترنول (به انگلیسی: Isoproterenol)

نامهای تجارتی : Isuprel - Mistometer - Norisodrine (در برخی کشورها با نام Isoprenaline نیز شناخته می‌شود)

رده دارویی: ترکیب آدرنرژیک

رده درمانی: گشادکننده برونش‌ها (برونکودیلاتور)، محرک قلبی

اشکال دارویی: آمپول ۰/۲ میلی گرم در سی سی، آمپول ۲ میلی گرم در ۲ سی سی (یا ۱ میلی گرم در ۱ سی سی)

مکانیسم اثر

ایزوپروترنول اثر برونکوودیلاتوری خود را از طریق اثر مستقیم بر روی گیرنده‌های Beta۲آدرنرژیک در ریه و اثر محرک قلب خود را از طریق اثر مستقیم بر روی گیرنده‌های Beta۱آدرنرژیک در قلب اعمال می‌کند.

نکته از فارماکولوژی کاتزونگ: ایزوپروترنول یک آگونیست خالص بتا است که ضربان قلب را افزایش می‌دهد، بر خلاف دارویی مثل اپی نفرین که یک آگونیست خالص آلفا است که ضربان قلب را کاهش می‌دهد.

متاپروترنول نیز یک آگونیست اختصاصی Beta۲ محسوب می‌شود که در درمان تنگی برونش‌ها در آسم کاربرد دارد.

نکته ای دیگر از کاتزونگ: تزریق ایزوپروترنول که یک بتاآگونیست است، سبب کاهش فشار خون دیاستولی و تغییر اندک در فشار خون سیستولی می‌گردد، بنابراین فشار نبض افزایش می یابد. این دارو، فشار دیاستولی را به دلیل کم کردن مقاومت عروقی کاهش می‌دهد و حجم ضربه ای را نیز شدیداً افزایش می‌دهد.

موارد مصرف

طریقه مصرف

  • به عنوان گشادکننده برونش در برونکواسپاسم حین عمل بیهوشی:

در بالغین: ۰/۰۱ تا ۰/۰۲ میلی گرم به صورت داخل وریدی، که در صورت نیاز می‌توان این دوز را تکرار کرد.

  • به عنوان محرک قلبی در آریتمی:

در بالغین با روش‌های ذیل تجویز می‌شود:

  1. روش اول: ۰/۰۲ میلی گرم به صورت داخل قلبی تزریق می‌شود و در صورت نیاز، دوز بعدی بر حسب پاسخ بیمار تجویز می‌شود.
  2. روش دوم:ابتدا ۰/۲ میلی گرم از راه عضلانی تزریق می‌شود و سپس در صورت نیاز ۰/۲ تا ۱ میلی گرم، باز از راه عضلانی تزریق می‌گردد.
  3. روش سوم: ابتدا ۰/۰۲ تا ۰/۰۶ میلی گرم از راه وریدی تزریق می‌شود و سپس در صورت نیاز ۰/۰۱ تا ۰/۲ میلی گرم از راه وریدی تزریق می‌شود.
  4. روش چهارم: ۲ میلی گرم ایزوپروترنول در ۵۰۰ سی سی محلول DW۵٪ ریخته می‌شود و با سرعت ۰/۰۰۵ میلی گرم در دقیقه به صورت انفوزیون وریدی تجویز می‌شود.
  5. روش پنجم: ۰/۲ میلی گرم از راه زیرجلدی تزریق می‌شود و سپس در صورت نیاز ۰/۱۵ تا ۰/۲ میلی گرم از راه زیرجلدی تزریق می‌شود.
  • به عنوان داروی کمکی در سندرم هیپوپرفوزیون:

در بالغین: ۲ میلی گرم ایزوپروترنول در ۵۰۰ سی سی محلول DW۵٪ ریخته می‌شود و با سرعت ۰/۰۰۰۵ تا ۰/۰۰۵ میلی گرم در دقیقه به صورت انفوزیون وریدی تجویز می‌شود.

موارد منع مصرف

موارد احتیاط

تداخلات دارویی

عوارض جانبی

نکته مهم: در صورت ایجاد آنژین، دیس ریتمی‌های بطنی، تورم غدد پاروتید یا بروز هر گونه اشکال تنفسی، مصرف ایزوپروترنول را باید قطع نمود.


Новое сообщение