| نشانگان منییر | |
|---|---|
| تخصص |
پزشکی گوش و حلق و بینی 
|
| فراوانی | 0.19% |
| طبقه‌بندی و منابع بیرونی | |
| آی‌سی‌دی-۱۰ | H81.0 |
| آی‌سی‌دی-۹-سی‌ام | 386.0 |
| اُمیم | ۱۵۶۰۰۰ |
| دادگان بیماری‌ها | 8003 |
| مدلاین پلاس | 000702 |
| ئی‌مدیسین | emerg/۳۰۸ |
| سمپ | D008575 |
نشانگان منییر (به انگلیسی: Meniere syndrome يا Ménière's disease MD) شایع‌ترین علت سرگیجه می‌باشد که با حملات سرگیجه تکرار شونده، وزوز گوش و کاهش شنوایی حسی - عصبی و احساس پری و افزایش فشار در گوش تظاهر می‌یابد. این بیماری گوش داخلی است که در آن افزایش فشار مایع اندولنف داریم. حملات سرگیجه حداقل بیست دقیقه طول می‌کشد و اغلب با تهوع و استفراغ توأم است و بیمار نیستاگموس عرضی یا عرضی-چرخشی دارد.
این بیماری اولین بار توسط دکتر پروسپر منییر (Prosper Ménière) در سال ۱۸۶۱ توصیف گردید. شیوع ان ۰٫۳ تا ۱٫۹ در هر ۱۰۰۰ نفر است و زنان بسیار بیشتر از مردان مبتلا می‌گردنند. بیشترین شیوع در ۴۰ تا ۶۰ سالگی است.
بیماری منیر به سه شکل درمان می‌شود:
- درمان دارویی با استفاده از داروهای ضد سرگیجه
- درمان جراحی
- تزریق داروهای خاص به گوش میانی و انتقال ان به گوش داخلی که در موارد شدید سرگیجه و حالت‌های پیشرفته بیماری مورد استفاده قرار می‌گیرد.
- جراحی گوش داخلی که با دسترسی به فضای گوش داخلی توسط جراح و گذاشتن یک راه عبور برای اندولنف بنام شانت و خارج نمودن مایع در زمان حمله و افزایش فشار مایع گوش داخلی انجام می‌شود.
علت
علت این بیماری ناشناخته است اما ممکن است فاکتورهای محیطی و ژنتیکی در ایجاد آن دخالت داشته باشند. تئوریهایی چون انقباض مویرگ‌های خونی، عفونتهای ویروسی و واکنش‌های اتو ایمیون نیز از عوامل احتمالی ایجاد بیماری ذکر شده‌اند.
علایم
- سرگیجه با دوره‌های تکرارشونده سرگیجه به‌طور ناگهانی و غیرقابل پیش‌بینی، ناتوان‌کننده، به مدت چند دقیقه تا چند ساعت و معمولاً کمتر از ۲۴ ساعت طول می‌کشد، سرگیجه‌ها اغلب موقع خواب حمله می‌کنند و فرد را از خواب بیدار می‌کند، حالت تهوع شدید همراه با استفراغ، دیگر علایم ان هستند
- کاهش شنوایی، کاهش شنوایی به ویژه در اوایل شروع بیماری به صورت نوسانی است سرانجام بسیاری از بیماران درجاتی از کاهش شنوایی را تجربه می‌کند. این کاهش شنوایی ناشی از وزوز گوش است، که با نوسانات وزوز سطح شنوایی هم تغییر می‌کند.
- وزوز گوش می‌تواند با حس نجوا، زنگ‌زنگ، همهمه، غرش باشد.
- احساس پری و فشار در گوش
علایم بالینی معمولاً یکطرفه می‌باشند. دست کم در مراحل اولیه بیماری، در فواصل حملات و در دوره‌های عاری از بیماری، شنوایی اغلب به سطوح طبیعی بازگشته و وزوز گوش نیز بهبودی می‌یابد ولی در نهایت ناشنوایی یکطرفه شدید حلزونی و وزوز پایا حاصل می‌گردد.
درمان بیماری
علائم بیماری در ۹۰–۷۵٪ بیماران با دارو قابل کنترل یا تخفیف است. درمان با استفاده از داروهایی مانند متوکلوپرامید، پرومتازین، دیمن هیدرینات، بتاهیستین، کلونازپام و… قابل کنترل است. برای درمان منییر علاوه بر درمان علامتی لازم است بیمار رژیم غذایی کم نمک و کم چرب داشته باشد. داروهایی که دفع ادرار را افزایش می‌دهند مانند استازولامید نیز برای درمان این بیماری سودمند است. بیماران سندرم منییر غیرقابل کنترل با دارو، تحت عمل جراحی دکمپرسیون ساک آندولنفاتیک قرار می‌گیرند.
- دورلند فرهنگ پزشکی. تهران