عامل ضدلخته (به انگلیسی: Antithrombotic) دارویی است که تشکیل لخته‌های خونی را کاهش می دهد. ضدلخته‌ها را می توان به صورت درمانی جهت پیشگیری (پیشگیری اولیه و ثانویه) یا درمان لخته خونی خطرناک (لخته یا ترومبوس حاد) نیز به کار برد. در امریکا، هیئت امریکایی پزشکان سینه، رهنمودهای بالینی جهت اسفاده از این داروها برای درمان و پیشگیری از انواع بیماری ها منتشر می کند.
فرآیند ها
ضدلخته های متفاوت فرایند های مختلف انعقاد خون را تحت تآثیر قرار میدهند:
- داروهای ضدپلاکت مهاجرت یا تجمع پلاکت ها را کاهش میدهند.
- داروهای ضدانعقاد قابلیت انعقاد خون را کاهش میدهند.
داروهای حل کننده لخته به حل شدن لخته پس از تشکیل شدن کمک می کنند.
جستارهای وابسته
پانویس
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Antithrombotic». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی.
پیوند به بیرون
- Antithrombotic Therapy / American Society of Hematology
|
گروه های عمده داروهای شیمیایی – بر اساس سیستم طبقه‌بندی شیمیایی آناتومیکی درمان
| |
|---|---|
|
لوله گوارش / سوخت‌وساز (A) |
|
|
خون و اندام‌های سازنده خون (B) |
|
|
دستگاه قلبی عروقی (C) |
|
| پوست (D) | |
|
دستگاه ادراری-تناسلی (G) |
|
|
دستگاه غدد درون‌ریز (H) |
|
|
عفونت‌ها و آلودگی‌های بیرونی (J، P، QI) |
|
| بیماری‌های بدخیمی (L01–L02) |
|
| بیماری‌های ایمنی (L03–L04) |
|
|
ماهیچه‌های اسکلتی، استخوان‌ها، و مفاصل (M) |
|
|
مغز و دستگاه عصبی (N) |
|
|
دستگاه تنفسی (R) |
|
| اندام‌های حسی (S) | |
| سایر ATCها (V) | |
