سازگاری‌های ضد شکار (به انگلیسی: Anti-predation adaptations) و سازگاری‌های ضد شکارگر (به انگلیسی: Anti-predator adaptations)، مکانیسم‌هایی هستند که از طریق تکامل ایجاد شده‌اند و به جانوران شکار در مبارزه مداوم با شکارگران کمک می‌کنند. در سرتاسر قلمرو جانوران، سازگاری‌هایی برای هر مرحله از این مبارزه، یعنی با پرهیز از شناسایی، دفع حمله، مبارزه با راندن، یا فرار در صورت گرفتار شدن، تکامل یافته‌اند.
نخستین خط دفاعی عبارت است از پرهیز از تشخیص، از طریق سازوکارهایی مانند همرنگی (استتار)، تقلید ، انتخاب ناهمگونی، زندگی در زیر زمین، یا شب‌زی بودن.
از طرف دیگر، جانوران طعمه ممکن است از حمله جلوگیری کنند، خواه با تبلیغ وجود دفاع قوی در رنگ هشدار، با تقلید از جانورانی که دارای چنین دفاعی هستند، با گیج کردن مهاجم، با علامت دادن به شکارگر که تعقیب ارزشی ندارد، با حواس‌پرتی، با استفاده از ساختارهای دفاعی مانند خارها و با زندگی در یک گروه، اعضای گروه‌ها با وجود افزایش آشکار بودن یک گروه، از طریق بهبود هوشیاری، سردرگمی شکارچی، و احتمال حمله شکارچی به افراد دیگر، در معرض کاهش خطر شکار قرار دارند.
برخی از طعمه‌ها توانایی ترساندن شکارگر را چه شیمیایی و چه به روش دفاع گروهی، یا با دفع مواد آزاردهنده دارند. برخی توانایی رهایی سریع فرار یا مانور فوق‌العاده را دارند.
در نهایت، برخی از گونه‌ها می‌توانند حتی زمانی که با خودبری بخش‌های خاصی از بدن گیر می‌افتند، فرار کنند: خرچنگ‌ها می‌توانند پنجه‌شان را بریزند، در حالی که مارمولک‌ها می‌توانند دم خود را بریزند، و اغلب حواس شکارچیان را آنقدر پرت می‌کنند که به طعمه اجازه فرار بدهد.
پرهیز از شناسایی
- ماندن دور از چشم
- هم‌رنگ‌شدن (استتار)
- نقاب‌سازی (Masquerade)
- انتخاب ناهمگون‌سازی
دفع حمله
- هراسان‌سازی شکارگر
- علامت‌های بازدارنده تعقیب
- نمایش مرده (مرده‌نمایی)
- حواس‌پرتی (Distraction)
- تقلید و هشدار
- ساختارهای دفاعی
ایمنی در تعداد
زندگی گروهی می‌تواند خطر شکارشدن فرد را از راه‌های مختلف کاهش دهد، همان‌طور که در زیر توضیح داده شده‌است.
- اثر رقیق‌سازی
- گله خودخواه
- سیری شکارگر
- ندای هشدار
- هوشیاری بهبودیافته
- گیج‌کردن شکارگر
مبارزه کردن
- دفاع شیمیایی
- دفاع گروهی
- استفراغ دفاعی
- خودکشی فداکارانه
فرار کردن
- پرواز
- خودبری
نگارخانه
ایمپالا در حال جهیدن است و صادقانه به شکارچی علامت می‌دهد که تعقیب و گریز بی‌سود خواهد بود.
whyvlhv Hlvd;hdd klhda مرده بازی می‌کند
سلیم دم‌گوه‌ای که با تظاهر به بال شکسته حواس یک شکارچی را از لانه‌اش پرت می‌کند
شهیار و پروانه شهریار مقلدهای مولری هستند که از نظر ظاهری شبیه به شکارچیان ناخوشایند هستند.
تشی Erethizon dorsetum خارهای تیز را با رنگ هشدار ترکیب می‌کند
کرم شب‌پره گزنده Limacodidae
زنجره‌های دوره‌ای تازه پدیدار شده: میلیون‌ها فرد به یکباره و در فواصل زمانی طولانی ظاهر می‌شوند و احتمالاً شکارچیان را سیر می‌کنند.
میمون‌های وروت سیگنال‌های هشدار مختلفی دارند که در مورد حمله عقاب‌ها، پلنگ‌ها و مارها هشدار می‌دهند.
یک پرنده شکاری، یک سنقر شمالی، یک گله هشیار نوک‌خنجری آمریکایی را تعقیب می‌کند.
صید یک گورخر در میان گله سخت است.
سوسک خون‌دماغی Timarcha tenebricosa، که قطره‌ای از مایع قرمز زیان‌آور را بیرون می‌ریزد (بالا سمت راست)
گروه گاو مشک در ترکیب دفاعی، شاخ آماده و بسیار هوشیار
یک جوجه مرغ باران بدبوی شمالی با یک جت روغن معده از خود محافظت می‌کند.
