راستروده یا رِکتوم (به انگلیسی: rectum) بخش پایانی روده بزرگ در انسان است. پیش از این خمروده (کولون سیگموئید) و بعد از این قسمت مقعد (آنوس) قرار دارد. نقطه آغاز آن در سومین مهره استخوان خاجی (ساکرال) است. طول این مجرا ۱۲ تا ۲۰ سانتیمتر است و بخش زیرین آن گشاد میشود و آمپول راسترودهای نام دارد. ماهیچههای این بخش روده بزرگ هم مانند دیگر بخشهای روده اند، که الیاف طولی بیرون و الیاف حلقوی درون قرار دارند.
پیرامونیهای راستروده
سطح قدامی: صفاق یا پریتونئوم فقط در بالا آنرا میپوشاند. در پایین در مرد و زن متفاوت است. در مرد، پریتونئوم بالا رفته و بن بست رکتو وزیکال را میسازد. در قسمت پایین آن پروستات و مجاری دفرنس Ductus defrens، بخش انتهایی میزنای و سمینال وزیکل مجاورت دارد. در زن، پریتونئوم بالا رفته و بنبست دوگلاس (رکتو اوترین) را میسازد. در قسمت قدامی و تحتانی با سطح خلفی مهبل تماس دارد.
سطح خلفی: اصولاً با استخوان خاجی تماس دارد.
بیماریهای راستروده
بیماریهای کولورکتال اصولاً با هم مورد بررسی قرار میگیرند. بیماریهای عمدهٔ این قسمت از دیدگاه جراحی از این قرارند: تومورهای خوشخیم و بدخیم کولورکتال، بیماری دیورتیکولار، آنژیودیسپلازی، IBD، کولیت سودوممبرانوس (کولیت بهدلیل آنتیبیوتیک)، کولیت ایسکمیک، پیچخوردگی روده (Volvulus)، عدم کارآیی آنورکتوم، بیماریهای خوشخیم آنورکتال. *[۱]
جستارهای وابسته
- الهی، بهرام. آناتومی تنه. تهران: حسینی، ۱۳۶۵.
- Jarrel,Bruce;Carabasi,Anthony. Surgery.USA:Lippincott Williams & Wilkins, 2000