Мы используем файлы cookie.
Продолжая использовать сайт, вы даете свое согласие на работу с этими файлами.

اوکرلیزومب

Подписчиков: 0, рейтинг: 0
اوکرلیزومب
پادتن مونوکلونال
گونه Whole antibody
منبع Humanized (from موش)
هدف CD20
داده‌های بالینی
نام‌های تجاری Ocrevus
AHFS/Drugs.com entry
روش مصرف دارو تزریق وریدی آهسته
کد ATC
وضعیت قانونی
وضعیت قانونی
شناسه‌ها
شمارهٔ سی‌ای‌اس
دراگ‌بنک
کم‌اسپایدر
  • none
UNII
KEGG
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیایی C6494H9978N1718O2014S46
جرم مولی 148 kg/mol g·mol−1
 N✔Y (what is this?)  (verify)

اوکرلیزومب (انگلیسی: Ocrelizumab) یک پادتن مونوکلونال علیه CD20 است که آنها را بر روی سطح لنفوسیت‌های بی هدف قرار می‌دهد و در نتیجه نوعی داروی سرکوب‌کننده سیستم ایمنی محسوب می‌شود. اوکرلیزومب به یک اپیتوپ متصل می‌شود که با اپیتوپ متصل‌شونده با ریتوکسی‌مب هم‌پوشانی دارد.

این دارو را سازمان غذا و داروی آمریکا در مارس ۲۰۱۷ میلادی برای درمان ام‌اس تأیید کرد و نخستین داروی پذیرفته شده برای درمان «ام‌اس پیش‌روندهٔ اولیه» است. اوکرلیزومب را شرکت جننتک که از زیرمجموعه‌های هوفمان-لا روش است تولید و بازاریابی می‌کند. و در ابتدا گفته میشد که درمان ام اس است ولی بعداً این را تکذیب کردند هنگامِ ورود به بازار، هزینهٔ سالیانهٔ این دارو $۶۵٬۰۰۰ دلار آمریکا بود (برای دو تزریق در سال). اوکرلیزومب در سال ۲۰۱۸ جهت مصرف در اتحادیه اروپا مورد پذیرش واقع شد.

مصارف پزشکی

اوکرلیزومب برای درمان انواع «عودکننده» یا «پیشروندهٔ اولیه» ام‌اس به‌کار می‌رود. این دارو به‌طریق تزریق آهستهٔ وریدی تجویز می‌شود.

موارد منع مصرف

اوکرلیزومب را نباید در کسانی که حساسیت دارویی شدید به آن دارند یا مبتلا به هپاتیت ب هستند، استفاده شود. کسانی که دچار هرگونه بیماری عفونی هستند، باید صبر کنند تا بیماری‌شان بهبود یابد و سپس از اوکرلیزومب استفاده کنند. این دارو بر روی زنان حامله آزمایش نشده و بر پایهٔ مطالعات حیوانی به نظر می‌رسد که در دوران حاملگی بی‌خطر نباشد. اوکرلیزومب در شیر مادر ترشح می‌شود اما اثرات آن بر شیرخواران نامشخص است.

عوارض جانبی

برپایهٔ نتایج به‌دست‌آمده از کارآزمایی‌های بالینی فاز ۳، شایع‌ترین عارضهٔ جانبی دارو، تحریک در محل تزریق (خارش، راش، کهیر)، و همچنین گُرگرفتگی، تحریک دهان و گلو، تب، خستگی، تهوع، تندتپشی، سردرد و سرگیجه بوده‌است.

خطر ابتلا به عفونت در اثر مصرف این دارو بالا می‌رود از جمله عفونت‌های دستگاه تنفسی، هرپس، هپاتیت ب و این خطر در مقایسه با مصرف اینترفرون بتا-۱ای بیشتر است. همچنین احتمال ابتلا به لکوانسفالوپاتی چندکانونی پیش‌رونده که ناشی از نوعی ویروس است، افزایش می‌یابد.

جستارهای وابسته


Новое сообщение