اسپکولوم یا (speculum) وسیله‌ای جهت کنار زدن بافتها حفرات و فراهم آوردن دید بهتر هنگام معاینه است. این وسیله اولینبار توسط یونانی‌ها و روس‌ها ساخته شده است. پرکاربردترین اسپکولوم، اسپکولوم واژینال است، هرچند اسپکولوم بینی، رکتوم، گوشی و دهانی نیز هنگام معاینه بکار میروند.
اسپکولوم واژینال
در خانم‌ها برای انجام معاینات پزشکی واژن و دهانه رحم، همچنین در مواردی در روند انجام عمل‌های جراحی در این نواحی مورد استفاده قرار می‌گیرد و در دسته وسایل اکارتوری قرار می‌گیرد. اولین اسپکولوم واژینال توسط J. Marion Sims در سال 1836 در آمریکا ساخته شد. این وسیله اغلب جنس پلاستیکی داشته و یکبار مصرف است، هرچند جنس فلزی آن قابلیت استفاده مکرر را دارد. این وسیله موجب فاصله گرفتن دیواره‌های واژن از یکدیگر شده و بررسی بهتر واژن و دهانه رحم را جهت تشخیص و درمان بیماري‌ها ممکن می‌سازد. برای مشاهده حفره واژن توسط اسپکولوم نیاز به استفاده از نور است. به این منظور در اسپکولوم‌های موجود از نور غیرمستقیم استفاده می‌شود.
از دیگر اکارتورهای اسپکولومی می‌توان اسپکولوم بینی و اسپکولوم گوش میانی را نام برد.
نگارخانه
جستارهای وابسته
- قارداشی، فاطمه. آشنایی با لوازم و تجهیزات اتاق عمل. چاپ پنجم.۱۳۸۹
- دو ماهنامه علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، سال پانزدهم، شماره اول، فروردین و اردیبهشت ۱۳۹۰
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ اسپکولوم موجود است. |