| کما | |
|---|---|
| تخصص |
عصب‌شناسی، مراقبت‌های ویژه پزشکی 
|
| طبقه‌بندی و منابع بیرونی | |
| آی‌سی‌دی-۱۰ | R40.2 |
| آی‌سی‌دی-۹-سی‌ام | 780.01 |
| پیشنت پلاس | کما |
کما (به فرانسوی: Coma) یا اغما به نوعی از کاهش هوشیاری گفته می‌شود که شخص به محرک‌های بیرونی و تحریک دردناک واکنش نشان نداده یا واکنش ضعیف نشان می‌دهد.
علل آن شامل بیماری‌های عفونی مانند مننژیت، سکته مغزی، افت شدید فشار خون، کمای دیابتی، کمای اورمیک، آسیب های تروماتیک (ضربه به سر)، آسیب های هیپوکسیک و… است.
سطح هشیاری با مقیاس کمای گلاسکو (GCS) از سه تا پانزده ارزیابی می‌شود، به طوری که GCS مساوی ۱۵ یعنی انسان کاملاً هشیار و آگاه، حد فاصل بین ۱۵ تا ۸ به معنای اختلال در هشیاری و از ۸ به پایین کما محسوب می‌شود. همچنین از ۶ به پایین را کمای عمیق نامیده و GCS مساوی ۳ به معنای عمیق‌ترین سطح کما است.
در کمای عمیق به دلیل عدم تنفس ارادی، بیمار به دستگاه تنفس مصنوعی (ونتیلاتور) با مد تهویه اجباری متصل می‌شود. هرچند در کماهای سطحی نیز بیمار نیازمند حمایت تنفسی است اما ممکن است به مد اجباری نیازی نباشد.
ریشه‌شناسی
واژه کما (به یونانی: κώμα) از زبان یونانی وارد زبان‌های اروپایی و فارسی شده‌است. واژه کما به معنی خواب عمیق است.
جستارهای وابسته
 |
مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به کما در ویکی‌گفتاورد موجود است. |
- دورلند فرهنگ پزشکی. تهران