 | |
 | |
| داده‌های بالینی | |
|---|---|
| AHFS/Drugs.com | International Drug Names |
| روش مصرف دارو | خوراکی، transdermal |
| کد ATC | |
| وضعیت قانونی | |
| وضعیت قانونی |
|
| داده‌های فارماکوکینتیک | |
| پیوند پروتئینی | ۹۷٪ |
| متابولیسم | کبد گلوکورونیداسیون |
| نیمه‌عمر حذف | ۷۵ دقیقه |
| دفع | کلیه |
| شناسه‌ها | |
| |
| شمارهٔ سی‌ای‌اس | |
| پاب‌کم CID | |
| دراگ‌بنک | |
| کم‌اسپایدر | |
| UNII | |
| KEGG | |
| ChEBI | |
| ChEMBL | |
| CompTox Dashboard (EPA) | |
| داده‌های فیزیکی و شیمیایی | |
| فرمول شیمیایی | C15H18O۳ |
| جرم مولی | ۲۴۶٫۳۰۶ g·mol−1 |
| مدل سه بعدی (جی‌مول) | |
| دست‌سانی | مخلوط راسمیک |
| |
| |
  (what is this?) (verify)
| |
لوکسوپروفن (انگلیسی: Loxoprofen) یک داروی ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAID) در گروه مشتقات اسید پروپیونیک است که شامل ایبوپروفن و ناپروکسن نیز می‌شود. این دارو در برخی کشورها برای تجویز خوراکی موجود است. در ژانویه ۲۰۰۶ یک داروی ترانس پوستی برای فروش در ژاپن تأیید شد. در سال ۲۰۰۸ و ۲۰۱۰ برنامه فرمولاسیون نوار و ژل دارویی دنبال شد.
این دارو در سال ۱۰۷۷ ثبت اختراع شد و در سال ۱۹۸۶ برای استفاده پزشکی تأیید شد.
فارماکوکینتیک
لوکسوپروفن یک پیش‌دارو است. پس از مصرف خوراکی به سرعت به متابولیت ترانس الکلی فعال خود تبدیل می‌شود و در عرض ۳۰ تا ۵۰ دقیقه به حداکثر غلظت پلاسمایی خود می‌رسد.
مکانیسم عمل
مانند اکثر NSAID ها، لوکسوپروفن یک مهارکننده غیرانتخابی سیکلواکسیژناز است و با کاهش سنتز پروستاگلاندین ها از اسید آراشیدونیک عمل می‌کند.
تداخلات
لوکسوپروفن نباید همزمان با آنتی‌بیوتیک‌های کینولون نسل دوم مانند سیپروفلوکساسین و نورفلوکساسین تجویز شود، زیرا مهار گابا را افزایش می‌دهد و ممکن است باعث تشنج شود. همچنین ممکن است غلظت پلاسمایی وارفارین، متوترکسات، مشتقات سولفونیل اوره و نمک‌های لیتیوم را افزایش دهد، بنابراین هنگام تجویز لوکسوپروفن برای بیمارانی که هر یک از این داروها را مصرف می‌کنند باید مراقب بود.
پیوند به بیرون
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ لوکسوپروفن موجود است. |