سرخک

سرخک
تخصص	بیماری عفونی (تخصص پزشکی)
طبقه‌بندی و منابع بیرونی
آی‌سی‌دی-۱۰	B05
آی‌سی‌دی-۹-سی‌ام	055
دادگان بیماری‌ها	7890
مدلاین پلاس	001569
ئی‌مدیسین	derm/۲۵۹ emerg/389 ped/1388
پیشنت پلاس	سرخک
سمپ	D008457

سُرخَک نوعی عفونت سیستم تنفسی است که یک ویروس آر.ان. آ از خانواده پارامیکسوویریده آن را ایجاد می‌کند. علائم سرخک شامل تب، سرفه، آبریزش بینی، و راش پوستی در نقاط مختلف بدن است.

سرخک از طریق تنفس منتقل می‌شود و به‌شدت واگیردار است. در واقع ۹۰٪ افراد فاقد ایمنی که با بیمار مبتلا به سرخک زندگی می‌کنند این بیماری را از او می‌گیرند. دورهٔ نهفتگی به‌طور میانگین ۱۴ روز است و چهار روز پس از بروز راش‌ها قابلیت سرایت دارد.سرخک دارای عفونت زایی و پاتوژنز بالا و ویرولانس یا حدت پایین است.

احتمال مرگ بر اثر سرخک در کشورهای توسعه‌نیافته با سوء تغذیه شایع و شرایط بهداشتی نامناسب تا ۲۸٪ است، اما در مناطق دیگر بسیار پائین است و در ایالات متحده از سال ۱۹۸۷ تا ۲۰۰۰ فقط ۰٫۳٪ (۱۷۷ مرگ از ۶۷٬۰۳۲ مورد) بوده‌است.

علائم

سرخک یک دوره کمون 14-10 روزه دارد. فارنژیت آن همراه با اریتم و قرمزی است. این ویروس، یک فاز پرودرومال دارد که علائم آن،مشابه علائم سرماخوردگی ساده است؛ اما بعد از فاز پرودرومال، یک راش ایجاد می کند. در فاز پرودرومال، یک Congestionدهان رخ میدهد و در ،Oropharynxاریتم ایجاد می شود. بیماری که دچار Coryzaاست، سرفه واضح و Conjunctivitisو تب بالا دارد که همگی با هم فاز پرودرومال سرخک را تشکیل می دهند.همچنین، در فاز پرودرومال، لکه های کاپلیک Koplik Spotsبه صورت دانه های سفید در زمینه اریتماتوز و قرمز در محاذات دندان آسیای دوم فوقانی ایجاد

می شود . همانطور که گفته شد، بعد از فاز پرودرومال، راش های جلدی ایجاد می شود. در تصاویر کونژونکتیویت و قرمزی لب ها و راش های ماکولوپاپولری که به

هم متصل می شوند و یک حالت اریتم ایجاد می کند ، مشخص است

لکه کوپلیک در داخل گونه بیمار مبتلا به سرخک

عوارض

سرخک در مبتلایانی که سن کمی داشته باشند، نوزادان، کودکان دچار سوءتغذیه، افراد که سیستم ایمنی بدنشان خوب کار نمی‌کند، منجر به عوارض جدی از جمله کوری، التهاب مغز یا آنسفالیت، اسهال شدید، عفونت گوش و ذات‌الریه می‌شود. مجموعه این عوارض می‌تواند منجر به مرگ شوند.

واکسیناسیون

واکسیناسیون نقش مهمی در کاهش شدید موارد ابتلا به این بیماری داشته‌است. در کشورهای توسعه‌یافته معمولاً واکسن دو بار یکی در ۱۲–۱۵ ماهگی (کودکان زیر ۱۲ ماه معمولاً ایمنی بالایی نسبت به بیماری دارند) و یکی در ۴ یا ۵ سالگی زده می‌شود. در صورت مشاهدهٔ سرخک در یک مدرسهٔ شبانه‌روزی یا جایی شبیه به آن نیز تمام افراد واکسیناسیون می‌شوند.

ویروس سرخک

سازمان بهداشت جهانی توصیه کرده که در کشورهای توسعه‌نیافته‌ای که سرخک بسیار شایع است، واکسن دو بار در سنین ۶ و ۹ ماهگی تزریق شود. انجام واکسیناسیون سرخک در این سنین معمولاً برای آن است که خدمات بهداشتی دیگر مانند پشه‌بند برای جلوگیری از مالاریا، داروهای ضد انگل و مکمل‌های ویتامین آ نیز به کودکان داده شود.

درمان

سرخک درمان خاصی ندارد. اما برای کاهش تب بیمار از استامینوفن و ایبوپروفن استفاده می‌شود. برخی تحقیقات هم تأثیر خفیف ویتامین آ در کاهش علایم و کاهش مرگ و میر مبتلایان به سرخک را نشان داده‌است. برخی افراد هم ممکن است به سینه‌پهلو و بیماری‌های عفونی مبتلا شوند که در آن صورت داروهای آن بیماری‌ها برایشان تجویز خواهد شد.

نگارخانه

جستارهای وابسته

• سرخجه
• مخملک

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ سرخک موجود است.