Мы используем файлы cookie.
Продолжая использовать сайт, вы даете свое согласие на работу с этими файлами.
Продолжая использовать сайт, вы даете свое согласие на работу с этими файлами.
پیپروکسان
Подписчиков: 0, рейтинг: 0
دادههای بالینی | |
---|---|
روش مصرف دارو | Oral |
کد ATC |
|
وضعیت قانونی | |
وضعیت قانونی |
|
شناسهها | |
| |
شمارهٔ سیایاس |
|
پابکم CID | |
کماسپایدر | |
UNII | |
ChEMBL | |
CompTox Dashboard (EPA) | |
دادههای فیزیکی و شیمیایی | |
فرمول شیمیایی | C14H19NO۲ |
جرم مولی | 233.31 g/mol g·mol−1 |
مدل سه بعدی (جیمول) | |
|
پیپروکسان (انگلیسی: Piperoxan) که با نام بنوداین (benodaine) نیز شناخته میشود، از نخستین آنتی هیستامینهای شناخته شدهاست. این ترکیب که از بنزودیوکسان مشتق میشود، در اوایل ده ۱۹۳۰ در فرانسه تهیه شد. ابتدا این دارو به عنوان یک عامل مهارکننده آلفا آدرنرژیک مورد بررسی قرار گرفت، ولی بعدها روشن شد که دارای اثرات ضد هیستامین نیز هست.
جستارهای وابسته
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Piperoxan». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۱ نوامبر ۲۰۱۴.
گیرنده هیستامین لیگاندها |
|
||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
مهارکننده های بازجذب |
|
||||||||||
مهارکننده های آنزیم |
|
||||||||||
Others |
|
α1 |
|
||||
---|---|---|---|---|---|
α2 |
|
||||
β |
|
||||