پرش طول یکی از رشتههای دو و میدانی است که در آن ورزشکار باید با انجام دورخیز و سپس با یک گام پرش خود را انجام بدهدمحوطهٔ دورخیز
که به باند دورخیز نیز موسوم است باید حداقل داراى طولى به مسافت ۴۰ متر و در صورت امکان ۴۵ متر باشد. عرض باند دورخیز حداقل ۲۲/۱ متر و حداکثر ۲۵/۱ متر است که با دو خط به عرض ۵ سانتىمتر و به رنگ سفید مشخص مىشود.. این رشته از سال ۱۸۹۶ برای مردان و از سال ۱۹۴۸ برای زنان وارد بازیهای المپیک تابستانی شدهاست رکوردالمپیکی این ماده دراختیارباب بیمون با8مترو90سانتی متراست که درالمپیک 1968مکزیکوسیتی به ثبت رسیده است
رکوردها
قوانین
در سطح پیشرفته، ورزشکار روی سطحی صاف شروع به دویدن میکنند و آخرین گام خود را پیش از خط گذاشته و پرش خود را انجام میدهند. در صورتی که گام ورزشکار از خط خطا بگذرد پرش خطا محسوب شده و رکوردی ثبت نمیشود. برای تشخیص این موضوع از مقداری پلاستیسین (خمیری چرب و شکلپذیر) پس از خط خطا استفاده میکنند. ورزشکار میتواند از هر نقطهای پیش از خط خطا پرش خود را آغاز کند ولی طول پرش را از پایان خط خطا تا نزدیکترین نقطهای که بدن ورزشکار به زمین شنی اصابت کرده محاسبه میکنند.
نمودار پیشرفت رکوردهای جهانی
پیوند به بیرون