پارژیلین

پارژیلین

داده‌های بالینی
مدلاین پلاس	a682088
کد ATC	C02KC01 C02LL01 (WHO)‎
شناسه‌ها
نام آیوپاک N-benzyl-N-methylprop-2-yn-1-amine
شمارهٔ سی‌ای‌اس	555-57-7 Y
پاب‌کم CID	4688
IUPHAR/BPS	7262
دراگ‌بنک	DB01626 N
کم‌اسپایدر	4526 Y
UNII	9MV14S8G3E
ChEMBL	ChEMBL673 Y
CompTox Dashboard (EPA)	DTXSID3023423
ECHA InfoCard	100.008.275
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیایی	C11H13N
جرم مولی	۷۰۰۲۱۵۹۲۳۲۰۰۰۰۰۰۰۰۰♠۱۵۹٫۲۳۲ g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)	Interactive image
SMILES C#CCN(C)Cc1ccccc1
InChI InChI=1S/C11H13N/c1-3-9-12(2)10-11-7-5-4-6-8-11/h1,4-8H,9-10H2,2H3 Y Key:DPWPWRLQFGFJFI-UHFFFAOYSA-N Y
NY (what is this?)  (verify)

پارژیلین (انگلیسی: Pargyline) (نام تجاری Eutonyl) یک داروی مهارکننده مونوآمین اکسیداز (MAO)-B انتخابی برگشت ناپذیر است (IC50 برای MAO-A 0.01152 میکرومول در لیتر و برای MAO-B 0.00820 میکرومول در لیتر است و در ایالات متحده وارد بازار شد) در بریتانیا توسط ابوت در سال ۱۹۶۳ به عنوان یک داروی ضد فشار خون با نام تجاری "Eutonyl". این دارو یکی از چندین مهارکننده MAO بود که در دهه ۱۹۶۰ معرفی شد، از جمله نیالامید، ایزوکاربوکسازید، فنلزین و ترانیل سیپرومین. افزون بر عملکرد آن به عنوان یک MAOI، مشخص شده است که پارژیلین با میل ترکیبی بالایی به گیرنده ایمیدازولین I2 (یک سایت آلوستریک روی آنزیم MAO) متصل می‌شود.

جستارهای وابسته

• رازاژیلین
• سلژیلین

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Pargyline». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۴ ژوئیه ۲۰۲۲.