Мы используем файлы cookie.
Продолжая использовать сайт, вы даете свое согласие на работу с этими файлами.
ویلهلم رایش
Другие языки:

ویلهلم رایش

Подписчиков: 0, рейтинг: 0
ویلهلم رایش
Wilhelm Reich in his mid-twenties.JPG
زادهٔ ۲۴ مارس ۱۸۹۷
اتریش-مجارستان
درگذشت ۳ نوامبر۱۹۵۷
زندان، ایالات متحده
ملیت اتریشی
دوره فلسفه غربی
حیطه روان‌پزشک و روان‌کاو
مکتب روانکاوی، فروید-مارکسیسم
علایق اصلی
 اقتدارگرایی، روان‌درمانی، فاشیسم
از مجموعه مقاله‌های
روانکاوی
Freud's couch, London, 2004 (2).jpeg
موضوعات
چهره‌های علمی
آثار برجسته
مکاتب فکری
آموزش

ویلهلم رایش (به آلمانی: Wilhelm Reich) متولد ۲۴ مارس سال ۱۸۹۷ (میلادی) در شهرستان دوبتساو واقع در منطقه گالیتسین مابین کشورهای اتریش و مجارستان امروزی بود. فعالیت شغلی وی در رشته‌های پزشکی، روانشناسی، روانکاوی، محقق در زمینه بیماری‌های جنسی و جامعه‌شناسی بود. به عنوان یک شهروند اتریشی آمریکایی تحقیقات گسترده‌ای در زمینه‌های فوق داشته و به یافته‌های نسبتاً ارزشمندی رسید.

رایش موفق به کشف ارتباط مستقیم ما بین [گرفتگی‌های عضلانی] و [گرفتگی‌های روحی روانی] شد که از نظر وی نام لاک لاکپشت را گرفت. در این زمینه تحقیقات گسترده و راه کارها و تراپی‌های مخصوص با نام‌های آنالیز روان Psychoanalyse , آنالیز شخصیتی Charakteranalyse و تراپی موضعی Vegetotherapie را معرفی نمود.

بعدها تراپی موضعی Vegetotherapie زمینه‌ساز علوم تراپی جسمی-روحی‌درمانی Körperpsychotherapie شد.

در مجاورت یافته‌های نامبرده تحقیقات وی در زمینه میکروبیولوژی Mikrobiologie وی را موفق به کشف بیونها Bione و سپس انرژی اورگون Orgon نمود. یک نوع انرژی ریشه‌ای لطیف Primordial که عمر وی در اثبات این انرژی کفاف نداده و در نتیجه این علم فقط در دایره شاگردان وی باقی ماند.

رایش در آلمان می‌زیست و در سال ۱۹۳۴ پس از روی‌کار آمدن هیتلر ناچار به مهاجرت به اسکاندیناوی و بعد در سال ۱۹۳۹ به آمریکا شد. دولت نازی او را یهودی کمونیست می‌خواند.

در آمریکا با انتشار مقالاتی به ترویج نظر خود دربارهٔ وجود نوعی انرژی کیهانی که او آن را «اورگون» می‌نامید، پرداخت. اداره داروها و مواد غذایی دولت آمریکا علیه او شکایت کرد. بسیاری از آثار او به عنوان دخالت در امور پزشکی به دستور دادگاه سوزانده شد. دادگاه حکم بازداشت او را صادر کرد.

وی در تاریخ ۳ نوامبر سال ۱۹۵۷ در لویسبورگ (Lewisburg) پنسیلوانیا در آمریکا Pennsylvania ایالات متحده آمریکا درگذشت.

زندگی

زندگی ویلهلم رایش، یکی از جنجالی‌ترین اندیشمندان دوران معاصر، به داستانی تراژیک می‌ماند. این زندگی اکنون بر پرده سینما جان گرفته‌است.

ایستادگی در برابر سلطه

رایش هرگز در برابر حاکمیت اقتدار سر تسلیم فرود نیاورد. همین ایستادگی انسانی هوشمند و فرهیخته در برابر نظامی قدرتمند و مجهز به تمام سلاح‌های مادی و تبلیغاتی است که از رایش شخصیتی گیرا و دلنشین می‌سازد، و درست همین نکته است که در فیلم «قضیه ویلهلم رایش» مورد تأکید قرار می‌گیرد.

در قرن بیستم کمتر اندیشمندی مانند ویلهلم رایش در معرض داوری‌های افراطی قرار گرفته‌است، از کسانی که او را به عنوان دانشمندی نابغه می‌ستایند تا کسانی که او را یک «دیوانه خطرناک» می‌دانند. امروزه بیش از اندیشه و کار علمی، شخصیت استوار ویلهلم رایش است که توجه و احترام همگان را جلب می‌کند.

رایش در سال ۱۸۹۷ در اتریش به دنیا آمد. در وین پزشکی خواند و در ۲۳ سالگی در کلاس‌های درس «دکتر زیگموند فروید» حاضر شد.

رایش به زودی تلاش کرد، آموزه‌های فروید را با نظریات اجتماعی کارل مارکس پیوند بزند و به نوعی «روانکاوی اجتماعی» برسد. او در سال ۱۹۳۱ در برلین به عضویت «حزب کمونیست آلمان» درآمد، اما تنها چند سال بعد به خاطر مخالفت با استالینیسم، حزب را ترک گفت.

مهاجرت

رایش پس از به قدرت رسیدن حزب ناسیونال سوسیالیسم به رهبری آدولف هیتلر در سال ۱۹۳۳ از آلمان گریخت و پس از چند سال آوارگی در اروپا، سرانجام در سال ۱۹۴۰ به آمریکا مهاجرت کرد.

رایش در فلوریدا مستقر شد و پژوهش‌های خود را در زمینه روانکاوی بالینی ادامه داد. روش‌های خاص و برخی نوآوری‌ها و «کشفیات علمی» او به زودی هم بدگمانی همکارانش را برانگیخت و هم مقامات را با او دشمن کرد.

سردمداران که در فضای نفوذ مک‌کارتیسم به پیشینه «کمونیستی» رایش نیز نظر داشتند، برای درهم شکستن او کارزاری مخوف و بیرحمانه راه انداختند: او را در رسانه‌های جمعی به انواع ناهنجاری‌های اخلاقی و جنسی متهم کردند، درحالیکه بستگان و آشنایان رایش جز مهربانی و پاکدلی از او چیزی ندیده بودند.

ویلهلم رایش از متخصصان گرایش بالینی در روانکاوی بود که افزون بر عارضه‌های روانی، به واکنش‌های جسمی نیز توجه دارد. او را معمولاً در کنار هربرت مارکوزه، دوپایه‌گذار اصلی «فرویدیسم چپ» تلقی می‌کنند، زیرا کوشیدند نگره‌های روانکاوی فروید را با اندیشه کارل مارکس پیوند بزنند.

تحقیقات و کشف اورگون

ویلهلم رایش تقریباً تمامی وقت اقامت خود در اسلو یا آمریکا را وقف تحقیقات در زمینه بییونها و انرژی ارگون و همچنین انرژی معکوس آن یعنی ارگون مرگبار (DOR=deadly orgone energy) نمود. با ساخت اکومولاتورهای ارگون آزمایش‌های زیادی جهت بهبود بیماری سرطان به انجام رسند ولی همین امر باعث تشکیل درگیری‌های حقوقی وی با سازمان دارو و تغذیه آمریکا گردید.

اولین منتقد وی در زمینه انرژی ارگون آلبرت اینشتین بود که حتی افزایش دما در اکومولاتور آرگون را در تاریخ ۱۳ ژانویه ۱۹۴۱ اندازه‌گیری نمود ولی این افزایش دما را به پارامترهای دیگری وابسته دانست.

به دلیل درگیری‌های حقوقی با سازمان دارو و تغذیه آمریکا FDA و رفتن وی به زندان، رایش موفق به ادامه تحقیقات خود نشد.

وی که نتایج تحقیقات خود را در کتابهای متعدد خود مکتوب کرده بود نتوانست در مقابل لابی نسبتاً قدرتمند سازندگان دارو و تغذیه در آمریکا ایستادگی کرده و در دادگستری آمریکا محکوم شد.

کتاب‌سوزان

اگر بتوان موردی از «کتاب‌سوزان» در آمریکای مدرن پیدا کرد، به کتاب‌های ویلهلم رایش مربوط می‌شود که در سال ۱۹۵۵ به فرمان دادگستری و به دست مأموران «اداره تغذیه و دارو» به کومه آتش افکنده شدند.

رایش در دادگاه سرسختانه از باورهای خود دفاع کرد، اما به دو سال زندان محکوم شد. او در سوم مارس ۱۹۵۷ به زندان رفت و چندی بعد در ۱۲ نوامبر همان سال درگذشت.

پلیس ایالات متحده مرگ رایش را در زندان، «طبیعی» و بر اثر «ایست قلبی» گزارش داد، چیزی که دوستان و ستایشگران رایش تا امروز آن را مشکوک تلقی کرده‌اند.

مقاله‌ها

  • Der sexuelle Kampf der Jugend (PDF). (1932) Verlag für Sexualpolitik
  • Der triebhafte Charakter (1925). In: Frühe Schriften I, Kiepenheuer & Witsch, Köln 1977
  • Die Funktion des Orgasmus (1927). Revidierte Fassung: Genitalität in der Theorie und Therapie der Neurose/Frühe Schriften II, Kiepenheuer & Witsch, Köln 1982
  • Dialektischer Materialismus und Psychoanalyse (1929)
  • Der Einbruch der Sexualmoral (1932). Erweiterte und revidierte Fassung: Kiepenheuer & Witsch, Köln 1972
  • Die Massenpsychologie des Faschismus (1933). Erweiterte und revidierte Fassung: Kiepenheuer & Witsch, Köln 1971
  • Charakteranalyse (1933). Erweiterte Fassung: Kiepenheuer & Witsch, Köln 1970
  • Was ist Klassenbewusstsein? (1934) – (Pseudonym „Ernst Parell“)
  • Die Sexualität im Kulturkampf (1936), rev. Neuauflage: Die sexuelle Revolution, Europäische Verlagsanstalt, Frankfurt am Main 1966
  • Die Bione (1938)
  • The Function of Orgasm (1942). Deutsches Original: Die Funktion des Orgasmus (völlig verschieden von dem Buch gleichen Titels 1927), Kiepenheuer & Witsch, Köln 1969
  • The Cancer Biopathy (1948). Deutsches Original: Der Krebs, Kiepenheuer & Witsch, Köln 1974
  • Listen, Little Man! (1948). Deutsches Original: Rede an den kleinen Mann, Fischer Taschenbuch, Frankfurt am Main ۱۹۸۴
  • Ether, God, and Devil (1949). Deutsches Original: Äther, Gott und Teufel, Nexus, Frankfurt am Main 1983
  • Cosmic Superimposition (1951)
  • The ORANUR Experiment – First Report (1951)
  • People in Trouble (1953). Deutsches Original: Menschen im Staat. Nexus, Frankfurt am Main 1982; verbesserte Auflage: Stroemfeld, Frankfurt am Main 1995
  • The Murder of Christ (1953). Übersetzt von Bernd A. Laska als Christusmord, Walter, Olten/Freiburg 1978
  • Contact with Space, The ORANUR Experiment – Second Report (1957)

Im Verlag und Vertrieb Zweitausendeins erschienen 1995–1997 Reichs „Späte Schriften“ in deutscher Übersetzung in sechs Bänden: 1) Die Bionexperimente; 2) Orop Wüste (Artikelsammlung), 3) Das ORANUR-Experiment – Erster Bericht; 4) Das ORANUR-Experiment – Zweiter Bericht; 5) Die kosmische Überlagerung; 6) Christusmord

Postum erschienen außerdem einige Bücher mit (auto-)biografischem Material:

  • Reich speaks of Freud, New York 1967. Deutsch auszugsweise (Raubdruck) als Wilhelm Reich über Sigmund Freud, o. O. /o. J. (Schloß Dätzingen 1976)
  • Beverley A. Placzek (Hrsg.): Record of a Friendship (Correspondence Wilhelm Reich/Alexander S. Neill), New York 1981. Deutsch als Zeugnisse einer Freundschaft. Der Briefwechsel zwischen Wilhelm Reich und A. S. Neill 1936–1957. Hrsg. und eingeleitet von Beverley R. Placzek. Aus dem Englischen von Bernd A. Laska, Kiepenheuer & Witsch, Köln 1986.
  • Leidenschaft der Jugend. Eine Autobiographie 1897–1922 (frühe Arbeiten und autobiographische Manuskripte), Kiepenheuer & Witsch, Köln 1994
  • Beyond Psychology (Letters and Journals 1934–1939), New York 1994. Deutsch als Jenseits der Psychologie, Kiepenheuer & Witsch, Köln 1996
  • An American Odyssey (Letters and Journals 1940–1947), Farrar, Straus & Giroux, New York 1999
  • Where's the Truth? Letters and Journals 1948–1957, Farrar, Straus & Giroux, New York 2012

مطبوعات

In: Der sozialistische Arzt

  • Erfahrungen und Probleme der Sexualberatungsstellen für Arbeiter und Angestellte in Wien. V (1929), Heft , 3 (September), S. 98–102 Digitalisat
  • Die seelischen Erkrankungen als soziales Problem (Teil 1). VII (1931), Heft 4 (April), S. 111–115 Digitalisat
    • Dazu auch der Artikel von B. (Totis-Budapest). Freudismus und Sozialismus. VII (1931), Heft 4 (April), S. 115–120 Digitalisat
  • Die seelischen Erkrankungen als soziales Problem (Teil 2). VII (1931), Heft 5–6 (Mai–Juni), S. 161–165 Digitalisat

اسناد مرتبط

  1. Reich starb dort im Hochsicherheitsgefängnis United States Penitentiary, Lewisburg
  2. Hochspringen↑ Unter diesem Obertitel (Discovery of the Orgone) veröffentlichte Reich 1942 und 1948 zwei Bände, in denen er seine Arbeiten beschrieb (siehe unter Schriften).
  3. Hochspringen↑ Bernd A. Laska: Wilhelm Reich in Selbstzeugnissen und Bilddokumenten. Rowohlt, Reinbek bei Hamburg 1981
  4. Hochspringen↑ Weil in den Zeitschriften der Psychoanalytiker nur kurz sein „Austritt“ gemeldet wurde, veröffentlichte Reich 1935 einen Bericht über den Ausschluss Wilhelm Reichs aus der IPV; für eine neuere Darstellung des verwickelten Konflikts siehe: Bernd Nitzschke: „Ich muss mich dagegen wehren, still kaltgestellt zu werden. “ Voraussetzungen, Umstände und Konsequenzen des Ausschlusses Wilhelm Reichs aus der DGP/IPV in den Jahren 1933/34. In: Der „Fall“ Wilhelm Reich. Hg. von Karl Fallend und Bernd Nitzschke, Suhrkamp, Frankfurt am Main 1997, S. 68–130.
  5. Hochspringen↑ Wilhelm Reich: Die vegetative Urform des Libido-Angst-Gegensatzes. In: Zeitschrift für Politische Psychologie und Sexualökonomie, Band 1 (1934), S. 211; zit. n. Bernd A. Laska: Wilhelm Reich. Rowohlt, Reinbek 1981, S. 90
  6. Hochspringen↑ Beschreibung in seinem Buch Die Bione (1938), nachgedruckt als Die Bionexperimente. Zweitausendeins, Frankfurt am Main 1995, S. 78.
  7. Hochspringen↑ James E. Strick: Wilhelm Reich, Biologist. Harvard University Press, Cambridge MA (USA) 2015
  8. Hochspringen↑ Wilhelm Reich: Menschen im Staat. (1937/1953), Stroemfeld, Frankfurt Main 1995, S. 42
  9. Hochspringen↑ Vgl. die Dokumentation dazu in den Wilhelm-Reich-Blättern, Nr. 1/82, S. 13–48.
  10. Hochspringen↑ Vgl. Wilhelm Reich: Erfahrungen und Probleme der Sexualberatungsstellen für Arbeiter und Angestellte in Wien. In: Der sozialistische Arzt, 5 (1929), S. 98–102
  11. Hochspringen↑ Hier ist zu beachten, dass die seit 1971 im Handel befindliche Version der Massenpsychologie des Faschismus (Verlage k&w, Fischer-TB) eine von Reich terminologisch stark veränderte (Umwandlung marxistischer Begriffe) und um einige später, zwischen 1935 und 1945, geschriebene Kapitel erweitert ist.
  12. Hochspringen↑ Neuveröffentlichung 1966 ff. unter dem Titel Die Sexuelle Revolution
  13. Hochspringen↑ Vgl. auch den kritischen Bericht über die Moskauer Prozesse in Reichs Zeitschrift für Politische Psychologie und Sexualökonomie.
  14. Hochspringen↑ Zvi Lothane: Wilhelm Reich revisited: Die Rolle der Ideologie in der Charakteranalyse des Individuums versus in der Charakteranalyse der Massen, in: Ulrike Kadi, August Ruhs, Karl Stockreiter, Gerhard Zenaty (Hrsg.): texte. psychoanalyse. ästhetik. kulturkritik, Passagen Verlag Wien Heft 03/2015, 35. Jg. , S. 8–29.
  15. Hochspringen↑ Für eine Zusammenfassung der Kritik an Fromm vom Standpunkt Reichs mit ausführlichen Zitaten aus mehreren Rezensionen siehe Bernd A. Laska: Über Erich Fromm
  16. Hochspringen↑ Vgl. die ausführliche Studie über Reich und die Psychoanalyse zur Zeit des Nationalsozialismus: Andreas Peglau:Unpolitische Wissenschaft?, Psychosozial-Verlag, Gießen 2013.
  17. Hochspringen↑ David Boadella: Wilhelm Reich. ...; a. a. O. ; (Ausgabe 1981); S. 253 ff.
  18. Hochspringen↑ David Boadella: Wilhelm Reich. S. 277
  19. Hochspringen↑ Zit. in David Boadella: Wilhelm Reich, a. a. O. , S. 279 ff.
  20. Hochspringen↑ David Boadella: Wilhelm Reich. S. 290 ff.
  21. Hochspringen↑ Zit. nach: Beverley R. Placzek: Einleitung, in: Zeugnisse einer Freundschaft. Der Briefwechsel zwischen Wilhelm Reich und A. S. Neill 1936–1957. Hrsg. und eingeleitet von Beverley R. Placzek. Aus dem Englischen von Bernd A. Laska, Kiepenheuer & Witsch, Köln 1986, S. 24.
  22. Hochspringen↑ Ausführlich dazu: Jerome Greenfield: USA gegen Wilhelm Reich. Zweitausendeins, Frankfurt am Main 1995, 486 S.
  23. Hochspringen↑ Archives of the Orgone Institute بایگانی‌شده در ۱۰ ژوئیه ۲۰۱۷ توسط Wayback Machine
  24. Hochspringen↑ Karl-Heinz Ignatz Kerscher, Taini Kerscher: Wilhelm Reich – die theoretischen Grundlagen der Sexualpädagogik. Grin, München u. a. 2008, S. 36 ff.
  25. Hochspringen↑ Helmut Johach: Von Freud zur humanistischen Psychologie. Therapeutisch-biographische Profile: Sigmund Freud, Lou Andreas-Salome, Sándor Ferenczi, Georg Groddeck, Wilhelm Reich, Erich Fromm, Fritz und Laura Perls, Ruth C. Cohn. Transcript, Bielefeld 2009, S. 189.
  26. Hochspringen↑ Friedrich Koch: Sexualität und Systemveränderung? Zur Bedeutung Wilhelm Reichs für die Sexualpädagogik. In: Hans-Jochen Gamm/Friedrich Koch (Hrsg.): Bilanz der Sexualpädagogik. Frankfurt am Main/New York 1977, S. 39 ff. – Friedrich Koch: Sexualpädagogik und politische Erziehung. München 1975.
  27. Hochspringen↑ Walter Leitmeier: Kompetenzen fördern: Gestalttherapeutisches Lehrertraining für Religionslehrer. Lit Verlag, Berlin/Münster 2010, S. 157.
  28. Hochspringen↑ Gustl Marlock: Handbuch der Körperpsychotherapie. Schattauer, Stuttgart/New York 2006, S. 898.
  29. Hochspringen↑ Vgl. Bernd A. Laska: Zur aktuellen Rezeption Wilhelm Reichs. In: wilhelm-reich-blätter. Heft 2/81, S. 96–100
  30. Hochspringen↑ Christian Rudolph: Über Wilhelm Reichs Oranur-Experiment (II). Zweitausendeins 1997. S. 6.
  31. Hochspringen↑ Dokumentiert in der Broschüre The Einstein Affair. Orgone Institute Press, Rangeley 1953
  32. Hochspringen↑ Vgl. Albrecht Götz von Olenhusen/Christa Gnirss: Handbuch der Raubdrucke 2. Verlag Dokumentation, Pullach bei München 1973, S. 335–353
  33. Hochspringen↑ The American College of Orgonomy
  34. Hochspringen↑ Bernd Bocian: Fritz Perls in Berlin. Wuppertal: Peter Hammer 2007, S. 200 ff. , 248 ff.
  35. Hochspringen↑ Paul Edwards: Wilhelm Reich. In: Encyclopedia of Philosophy. MacMillan, New York 1968; 2. Auflage ebd. 2006.
  36. Hochspringen↑ LSR-Projekt, dort auch Seiten der einstigen wilhelm-reich-blätter
  37. Hochspringen↑ Michel Odent: Die Natur des Orgasmus. C. H. Beck, München 2010, S. 9
  38. Hochspringen↑ Conference on New Research in Orgonomy 2007 (Abstract of Papers; PDF; 441 kB) 1. Wilhelm-Reich-Symposion Mainz des „Arbeitskreises Wilhelm Reich“ (Univ. Mainz) Kongress „Sexualität und Lebensenergie“ بایگانی‌شده در ۴ ژوئن ۲۰۱۷ توسط Wayback Machine der deutschen Wilhelm-Reich-Gesellschaft Jüdisches Museum Wien, Ausstellung Wilhelm Reich 2007 Sigmund Freud Privat Universität Wien, Symposium 50 Jahre nach Wilhelm Reich, 2007 بایگانی‌شده در ۱۰ مارس ۲۰۱۶ توسط Wayback Machine
  39. Hochspringen↑ Biografie beim Wilhelm Reich Infant Trust (englisch) بایگانی‌شده در ۷ اوت ۲۰۱۳ توسط Wayback Machine
  40. Hochspringen↑ BR Hörspiel Pool - Ammer/Console, Have You Ever Heard Of Wilhelm Reich?
  41. Hochspringen↑ Have You Ever Heard of Wilhelm Reich? Erding 2009, ISBN 978-3-939444-70-1.
  42. Hochspringen↑ Dazu die gedruckte Dokumentation Digne Meller Marcovicz: Über Wilhelm Reich - Viva, kleiner Mann: das Buch zum Film. Nexus-Verlag, Frankfurt am Main [1987]
  43. Hochspringen↑ Viennale 2012: The Strange Case of Wilhelm Reich - Antonin Svoboda (A 2012)

پیوند به بیرون


Новое сообщение