| ولادیمیر بختیرف Vladimir Bekhterev | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۲۴ ژانویهٔ ۱۸۵۷ |
| درگذشت | ۲۴ دسامبر ۱۹۲۷ (۷۰ سال) مسکو |
| محل زندگی | امپراتوری روسیه، اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی |
| ملیت | امپراتوری روسیه |
| محل تحصیل | دانشگاه دولتی سن پترزبورگ |
| شناخته‌شده برای |
اسپوندیلیت آنکیلوزان Bekhterev–Jacobsohn reflex Bekhterev's mixture |
| پیشینه علمی | |
| شاخه(ها) | عصب‌شناسی، روانشناسی |
| محل کار | آکادمی پزشکی نظامی |
| استاد راهنما | ویلهلم وونت |
| دانشجویان دکتری | Victor Pavlovich Protopopov |
| تأثیر گذار بر | Vladimir Nikolayevich Myasishchev |
ولادیمیر میخایلوویچ بختیرف (روسی: Влади́мир Миха́йлович Бе́хтерев؛ IPA: [ˈbʲextʲɪrʲɪf]; انگلیسی: Vladimir Mikhailovich Bekhterev؛ ۲۴ ژانویهٔ ۱۸۵۷ – ۲۴ دسامبر ۱۹۲۷) یک روانپزشک برجسته، متخصص مغز و اعصاب، فیزیولوژیست، اهل روسیه بود. او بنیانگذار رفلکسولوژی و جهت پاتوشیکولوژیک در روسیه و بنیانگذار روانپزشکی سن پترزبورگ در ۱۹۰۷ است و به‌عنوان پدر روانشناسی عینی شناخته شده‌است. وی بیشتر به خاطر توجه به نقش هیپوکامپ در حافظه، مطالعه رفلکس‌ها و بیماری بختیرف شهرت دارد. علاوه بر این، وی به دلیل رقابت با ایوان پاولف در مورد مطالعه رفلکس‌های شرطی شناخته شده‌است.
پرتره بختیرف توسط ایلیا رپین
جستارهای وابسته
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Vladimir Bekhterev». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۳۰ ژانویه ۲۰۲۰.
پانویس
پیوند به بیرون
- تصویر ، زندگینامه و کتابشناسی در آزمایشگاه مجازی مؤسسه ماکس پلانک برای تاریخ علم
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ ولادیمیر بختیرف موجود است. |