| بخشی از سری مقالات پیرامون آیین هندو | |
| فلسفه‌ی هندو | |
|---|---|
 | |
| ارتدکس | |
|
|
|
| هترودوکس | |
|
|
|
هیرانیاگاربها (انگلیسی: Hiraṇyagarbha)، بدن لطیف کیهانی، زهدان طلایی.
تمثیل جهان شناسی
بنا به رساله‌های براهمانا، مانو (Manu) در آغاز آب‌ها را آفرید، و روی آن دانه ای افشاند و دانه مبدل به بیضه ای زرین شد (hiraṇya garbha) و مانو به صورت برهمن در آن ظاهر گردید. و چون این هستهٔ جهان‌شناسی جامع جمیع امکانات آفرینش بوده، بی‌دلیل نیست که این تمثیل جهان‌شناسی به برهمن مربوط شده باشد، چه برهمن در آغاز اصل آفریننده و هستی بخش حیات بوده‌است.
پرانای کلی
هیرانیاگاربها که به معنی رحم طلایی است به پرانای کلی (universal) همه فراگیر گفته می‌شود. شانکاراچاریا (shankarāchārya) در اظهاراتی که دربارهٔ برهما سوتراها بندهای (۱۳و۴و۲) نموده‌است، می‌گوید: پرانای الهی را که به صورت کلی و فردی، به عنوان هیرانیاگاربها گسترده‌است، به نام ویبهو(vibhoo) بیان می‌شود، یعنی همه فرا گیر است، و این پرانای فردی موجودات زنده نیست، بلکه آنها انو (anu)، یعنی اتمیک (atomic) می‌باشند.
پیوند به بیرون
- «فلسفه اوپانیشادها و متافیزیک هندی باستان: همان‌طور که در مجموعه ای از مقالات ارائه شده در بررسی کلکته» توسط آرچیبالد ادوارد گوف ارائه شده‌است. منتشر شده توسط Trübner & Co.، 1882. p. 164.