| مایکل دی‌بیکی | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ |
مایکل الیس دی‌بیکی۷ سپتامبر ۱۹۰۸ لیک چارلز، لوئیزیانا |
| درگذشت | ۱۱ ژوئیهٔ ۲۰۰۸ (۹۹ سال) هیوستون، تگزاس |
| محل تحصیل | دانشگاه تولین |
مایکل الیس دی‌بیکی(به انگلیسی: Michael Ellis DeBakey) (زاده ۷ سپتامبر ۱۹۰۸ در لیک چارلز، لوئیزیانا - درگذشته ۱۱ ژوئیه ۲۰۰۸)، جراح قلب آمریکایی بود.
زندگی‌نامه
والدین دی‌بیکی مهاجرین لبنانی بودند. پدر مایکل، شاکر دباغی، به منظور سهولت در تلفظ، نوشتار نامشان را از دباغی به دی‌بیکی تغییر دادند.
دی‌بیکی دانش آموختهٔ دانشگاه تولین بود و مدت زیادی هم ریاست کالج پزشکی بیلور را بر عهده داشت.
دی‌بیکی از پیشگامان جراحی بای‌پس سرخرگ کرونری بود و در سال ۱۹۵۳ نخستین عمل جراحی برداشتن شریان کاروتید (carotid endarterectomy) را با موفقیت انجام داد. او همچنین در سال ۱۹۵۸ نخستین عمل جراحی آنژیوپلاستی گرافتی قلبی (patch-graft angioplasty) را انجام داد. وی جراح محمدرضا پهلوی نیز بود.
دی‌بیکی و همکارانش بر روی ۵۰٬۰۰۰ بیمار قلبی عمل جراحی انجام داده اند از جمله نظارت عمل جراحی بای‌پس پنجگانه (quintuple bypass surgery) بر روی بوریس یلتسین در سال ۱۹۹۶ میلادی.
یک مرکز پزشکی ارتشی به افتخار او نامگذاری شده‌است.
او مدت ۷۵ سال طبابت کرد و در سال ۲۰۰۸ در هیوستون درگذشت.
جوایز و افتخارات
- انجمن قلب آمریکا (AHA)
- کودکان ملل متحد (CUN)
- دانشنامه بریتانیکا
- بنیاد تحقیقات زیست پزشکی
- کالج بین المللی آنژیولوژی
- جشنواره بین المللی فیلم بهداشت و پزشکی
- مدیر افتخاری (Research! America)
- انجمن فارغ التحصیلان پزشکی تولین
- هنگ شایسته ارتش آمریکا (۱۹۴۵)
- مدال طلای هکتون انجمن پزشکی آمریکا (۱۹۵۴ و ۱۹۷۰)
- جایزه رودلف ماتاس در جراحی عروق (۱۹۵۴)
- جایزه خدمات برجسته جامعه بین المللی جراحی (۱۹۵۸)
- جایزه لریش (۱۹۵۹)
- جایزه خدمات برجسته انجمن پزشکی آمریکا (۱۹۵۹)
- جایزه آلبرت لاسکر برای تحقیقات پزشکی بالینی (۱۹۶۳)
- جایزه نمایشگاه مدال طلای انجمن پزشکی آمریکا بیلینگز (۱۹۶۷)
- جایزه قلب طلای انجمن قلب آمریکا (۱۹۶۸)
- مدال پنجاهمین سالگرد آکادمی علوم اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی (۱۹۷۳)
- عضو خارجی آکادمی علوم پزشکی روسیه (۱۹۷۴)
- مدال و تقدیر رسمی فرمانده کل کهنه سربازان جنگ های خارجی (۱۹۸۰)
- جایزه خدمات برجسته انجمن جراحی آمریکا (۱۹۸۱)
- نشان ملی علوم زیستی (۱۹۸۷)
- جایزه آکادمی تحقیقات جراحی مارکوویتز (۱۹۸۸)
- جایزه قدردانی ویژه انجمن کالج های پزشکی آمریکا (۱۹۸۸)
- دکترای افتخاری علوم از دانشگاه فرانسیسکو ماروکین (۱۹۸۹)
- جایزه خدمات برجسته هنگ آمریکایی (۱۹۹۰)
- رئیس افتخاری انجمن بین المللی پمپ های خون چرخشی (۱۹۹۲)
- جایزه پرمیو جوزپه کورادی برای جراحی و تحقیقات علمی (۱۹۹۷)
- آکادمی پزشکی نظامی روسیه، جایزه بین المللی جراحان بوریس پتروفسکی و اولین برنده مدال طلای بوریس پتروفسکی (۱۹۹۷)
- درجه افسر بزرگ (درجه سانتیاگو د اسپادا) پرتغال (۱۹۹۸)
- جایزه پزشکی کمپلات جان پی مک گاورن (۱۹۹۹)
- عضو خارجی آکادمی علوم روسیه (۱۹۹۹)
- مجلس سنا و نمایندگان تگزاس، تصویب قطعنامه‌هایی به افتخار دکتر دی بیکی برای ۵۰ سال فعالیت پزشکی در تگزاس (۱۹۹۹)
- جایزه مربی مجازی انجمن پزشکی آمریکا (۲۰۰۰)
- مدال انجمن فلسفی آمریکا جاناتان رودز (۲۰۰۰)
- جایزه اسطوره زنده دویستمین سال کتابخانه کنگره (۲۰۰۰)
- جایزه مدال مندل دانشگاه ویلانوا (۲۰۰۱)
- تالار مشاهیر هیوستون (۲۰۰۱)
- جایزه اختراع سال ناسا (۲۰۰۱)
- دانشگاه پزشکی کارولینای جنوبی (۲۰۰۲)
- مدال طلای کنگره (۲۳ آوریل ۲۰۰۸)
- اولین کسی که تا به حال در ایالت در هیوستون سیتی هال روتوندا دفن شده است
آثار
مایکل دی‌بیکی بیش از ۱۳۰۰ مقاله و کتاب در زمان حیات خود منتشر ساخت. از پر انتشار ترین آثار او می‌توان به موارد زیر اشاره نمود:
- قلب زنده، گروه انتشارات پاتنام (۱۹۸۳)
- رژیم غذایی قلب زنده نیویورک: ریون پرس/سیمون و شوستر (۱۹۸۴)
- قلب زنده جدید، آدامز (۱۹۹۷)