لوسمی ائوزینوفیلیک مزمن [۱](به انگلیسی: Chronic Eosinophilic Leukemia) یا به اختصار CEL، نوعی از سرطان خون است که در آن گلبول سفیدی با نام ائوزینوفیل بیش از حد در مغز استخوان، خون و سایر بافتهای بدن یافت می‌شود. بیشترین علت رخ دادن این نوع سرطان همجوشی و جهش ژن‌ها است.
علائم و نشانه‌ها
علائم این بیماری می‌تواند شامل مواردی همچون کاهش وزن، تب، ضعف، سرفه، ضایعات پوستی و مخاطی، اسهال و نوروپاتی محیطی. علائم قلبی، تعریق شبانه، بزرگ شدن اندازه طحال (اسپلنومگالی)، لنفادنوپاتی یا آدنوپاتی (بیماری غدد لنفاوی) و … است.
افزایش میزان ائوزینوفیل و نفوذ آن به بافتهای بدن ممکن است باعث آسیب دیدن سایر اعضای بدن شود، به عنوان مثال می‌تواند باعث آسیب دیدگی دریچه‌های قلب شود.
علل
علت اصلی رخ دادن این بیماری هنوز مشخص نیست ولی تصور می‌شود بیماری CEL در بیشتر موارد به علت ایجاد جهش‌های ژنی در PDGFRA , PDGFRB یا FGFR1 همراه است.
همچنین هم جوشی ژنی که در آن دو ژن مختلف با هم پیوند خورده‌اند از علل ایجاد این بیماری محسوب می‌شود.
تشخیص
برای تشخیص CEL به سرم خون با ائوزینوفیل بالای ۳۰٪ نیاز است.
در مواردی ممکن است با سندرم هایپرایئوزینوفیلی همراه باشد.
درمان
بیماری CEL همراه با جهش PDGFRA با داروی ایماتینیب (IMATINIB) قابل درمان و کنترل است.
در بعضی موارد که با جهش FGFR1 همراه است ممکن است بیماری پیشرفت کرده و باعث AML یا AEL گردد.
اپیدمیولوژی
این بیماری ممکن است در همه افراد در هر سنی رخ می دهدولی معمولاً در مردان بیشتر از زنان شایع است.