Продолжая использовать сайт, вы даете свое согласие на работу с этими файлами.
فنازوسین
دادههای بالینی | |
---|---|
نامهای دیگر | Fenazocina, Phenazocinum, DEA No. 9715 |
روش مصرف دارو | خوراکی |
کد ATC | |
وضعیت قانونی | |
وضعیت قانونی |
|
شناسهها | |
| |
شمارهٔ سیایاس | |
پابکم CID | |
کماسپایدر |
|
UNII | |
ChEMBL | |
CompTox Dashboard (EPA) | |
ECHA InfoCard | 100.004.397 |
دادههای فیزیکی و شیمیایی | |
فرمول شیمیایی | C22H27NO۱ |
جرم مولی | ۷۰۰۲۳۲۱۴۶۴۰۰۰۰۰۰۰۰۰♠۳۲۱٫۴۶۴ g·mol−1 |
مدل سه بعدی (جیمول) | |
| |
| |
NY (what is this?) (verify) |
فنازوسین (انگلیسی: Phenazocine) (با نامهای تجاری پرینادول، نارفن) یک داروی ضددرد اپیوئیدی است که مربوط به پنتازوسین است و نمایهای از اثرات مشابه دارد.
اثرات فنازوسین شامل بیدردی و سرخوشی است، همچنین ممکن است شامل بدحالی و توهم در دوزهای بالا باشد که به احتمال زیاد به دلیل اثر در گیرندههای κ-اپیوئیدی و σ است.
به نظر میرسد فنازوسین یک مسکن بسیار قوی تر با عوارض جانبی کمتر نسبت به پنتازوسین است که احتمالاً به دلیل نسبت اتصال μ/κ مطلوبتر است. فنازوسین مسکن بسیار قویتری نسبت به پنتازوسین و سایر داروهای سری بنزومورفان است که احتمالاً به دلیل وجود یک جایگزین N-فناتیل است که به افزایش فعالیت μ-اپیوئیدی در بسیاری از کلاسهای مسکنهای اپیوئیدی معروف است.
در نتیجه، فنازوسین چهار برابر مورفین به عنوان یک مسکن قدرت دارد. همچنین باعث اسپاسم اسفنکتر اودی نمیشود و آن را برای درمان درد صفراوی یا پانکراس مناسبتر از مورفین میکند.
پیوند به بیرون
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ فنازوسین موجود است. |