فسفرگیری اکسایشی (به انگلیسی: Oxidative phosphorylation) فرایندی آنزیمی است که طی آن مولکول ADP به کمک انتقال الکترون از یک پیش‌ماده به اکسیژن مولکولی، فسفرگیری کرده و ATP تولید می‌شود. این مجموعه واکنش‌ها درون میتوکندری یاخته‌های یوکاریوتی و روی غشای داخلی یاخته‌های پروکاریوتی رخ می‌دهد. این فرایند سنگ بنای ذخیره انرژی در سلولهای اغلب جانداران بخصوص چندسلولیها است.
جستارهای وابسته
نسبت به گلیکولیز و به دنبال ان تخمیر بی هوازی، میزان بیشتری انرژی از طریق فسفرگیری اکسایشی تولید می‌شود. به عبارت دیگر، در گلیکولیز به ازای یک گلوکز دو مو لکول ATP تولید می‌شود، هر چند در فسفرگیری اکسایشی بین ۳۰–۳۶ مولکول تولید می‌شود.
- Lehninger principles of biochemistry, 5th edition, David L. Nelson, Michael M. Cox