| سندرم بروگادا Brugada syndrome | |
|---|---|
| نام‌های دیگر | Sudden unexplained nocturnal death syndrome, bangungut |
 | |
| (A) Normal electrocardiogram of the precordial leads V1-3, (B) changes in Brugada syndrome (type B) | |
| تخصص | پزشکی قلب |
| نشانه‌ها | سنکوپ، ایست قلبی |
| دورهٔ معمول آغاز | Adulthood |
| علت | Genetics, certain medication |
| عوامل خطر | Family history, مردمان آسیایی descent, male |
| روش تشخیص | نوار قلب (ECG), آزمایش ژنتیکی |
| تشخیص افتراقی | Romano-Ward syndrome، بیماری ماهیچه قلب، دیستروفی ماهیچه‌ای دوشن |
| درمان | Watchful waiting, implantable cardioverter defibrillator (ICD) |
| فراوانی | 5 per 10,۰۰۰ |
| مرگ‌ها | 8% of ایست قلبی |
| طبقه‌بندی و منابع بیرونی | |
سندرم بروگادا (انگلیسی: Brugada syndrome) تغییرات غیرطبیعی در فعالیت الکتریکی قلب است که موجب افزایش خطر مرگ ناگهانی قلبی می‌شود. بیماران ممکن است دوره‌هایی از سنکوپ را به خصوص در زمان استراحت تجربه کرده باشند. علت این بیماری در یک‌چهارم موارد ارثی است و در سایر موارد به علت جهش جدید یا داروها ایجاد می‌شود.
حمله بیماری معمولاً با تب یا افزایش تون عصب واگ شعله‌ور می‌شود. تشخیص به وسیله الکتروکاردیوگرام داده می‌شود.
علائم و نشانه‌ها
بسیاری از افراد مبتلا به این سندرم هیچ نشانه‌ای ندارند، اما ممکن است موجب احساس خستگی یا مرگ ناگهانی قلب ناشی از ریتم‌های شدید غیر طبیعی قلب مانند فیبریلاسیون بطنی یا تاکی‌کاردی بطنی پلی مورف باشد. اگر یک ریتم خطرناک به خودی خود متوقف نشود و درمان‌پذیر نباشد، ممکن است بیمار را دچار یک ایست قلبی کشنده کند.
ریتم‌های غیرطبیعی سندرم بروگادا اغلب در حالت استراحت، و معمولا پس از یک وعده غذایی سنگین یا حتی در طول خواب رخ می‌دهند.
جستارهای وابسته
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Brugada syndrome». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۸ مارس ۲۰۱۸.
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ سندرم بروگادا موجود است. |