زنده‌خواری یا در زبان مردمی خام گیاهخواری ، پایه ای ترین اساس خوراک و درست ترین رژیم خوراکی انسان است که در آن تنها از خوراکی های زنده و طبیعی مانند : میوه ها ، سبزیجات ، غلات ، مغزیجات ( گردو، بادام و ...) اصطلاحا (خام) و تازه استفاده می‌شوند و خوراکی‌های پخته شده، فرآوری شده و ترشیجات تخمیر یافته ممنوع می‌باشند. یادآوری می شود که خوراک زنده آن خوراکی است که در محیط زیست و به شکل طبیعی نمو کرده است و اندک زمانی از برداشت آن گذشته باشد . ( دمای بیش از ۴۷ درجه سانتیگراد مواد خوراکی موجود در مواد خوراکی طبیعی را از بین خواهد برد )
دلیل
فلسفه این رژیم غذایی آن است که مواد غذایی طبیعی کامل هستند و فقط میتوان از نظر فیزیکی آنها را به اشکال گوناگون مانند : انواع سالادها ، معجونها ، شیرینی ها و غیره با هم ترکیب نمود و به هیچ عنوان نباید از نظر شیمیایی تغییری در آنها ایجاد گردد . زیرا این تغییرات شیمیایی که بر اساس تاریخ اختراع آتش و پیدایش پخت و پز در مواد خوراکی طبیعی به وسیله انسان به وجود آمده است ، توسط سلولهای هوشمند بدن به عنوان سوخت سلولی پذیرفته نخواهند شد و در اثر استفاده از مواد پخته شده بیماریهای گوناگون پدیدار میگردند
گُسَست از گیاهخواری
- گیاهخواری فلسفه ای است که رابطه مستقیمی با اندیشه هندوئیسم و حفاظت از حیوانات دارد؛ در صورتیکه زنده‌خواری اصل و اساس تغذیه انسان است و رابطه مستقیمی با سلامتی، کیفیت زندگی و طول عمر آن دارد.
- مهمترین تشابُه گیاهخواران و زنده خواران در استفاده نکردن از گوشت حیوانات میباشد.
- مهمترین تفاوت زنده خواران از گیاهخواران نیز در استفاده نکردن از آتش برای تهیه غذا میباشد.
- زنده خواران این دو دسته غذاها را بر اساس فلسفه ای که دارند مصرف نمیکنند : ۱_ پُختنیها ( هر چیزی که پُخته و کُشته شود) ۲_حیوانیها (گوشت ، شیر و لبیات و تخم موجودات تخم گذار و هر آنچه به حیوانات مربوط است)
جستارهای وابسته
- در آوانسیان، آرشاویر (۱۳۵۵). زنده خواری فلسفه تغذیه و تندرستی.