زخم لیپشوتز

زخم لیپ‌شوتز (انگلیسی: Lipschütz ulcer) که با نام‌های اولکوس وولوا آکوتوم (لاتین: ulcus vulvae acutum) یا زخم‌های حاد واکنشی تناسلی غیر مرتبط با بیماری‌های جنسی (انگلیسی: reactive non-sexually related acute genital ulcers) هم شناخته می‌شود، یک بیماری نادر پوستی است که مشخصه‌اش، ظهورِ زخم‌های تناسلی دردناک، تب و لنفادنوپاتی است که بیشتر در دختران و زنان جوان شیوع دارد. در گذشته، تصور می‌کردند که این بیماری بیشتر در باکره‌ها رخ می‌دهد.

زخم لیپ‌شوتز یک بیماری‌های آمیزشی نیست و اغلب آنرا اشتباه تشخیص می‌دهند و آنرا با زخم‌های بیماری بهجت اشتباه می‌گیرند. علت این بیماری هنوز مشخص نشده است، اما احتمال می‌دهند که با برخی از عفونت‌ها نظیر تب شبه‌حصبه (پاراتیفوئید) و همچنین سیتومگالوویروس، ویروس اپشتین–بار و مایکوپلاسما نومونیه در ارتباط باشد.

این بیماری نام خود را میکروب‌شناس و متخصص پوست اتریشی «بنیامین لیپ‌شوتز» می‌گیرد که نخستین بار آنرا در سال ۱۹۱۲ میلادی توصیف کرد.

علائم و نشانه‌ها

شایعترین تظاهر این بیماری، یک زخم منفرد عمیق و بزرگ در سطح داخلی یک یا هر دو لبهٔ کوچک است (البته گاهی هم چند زخم کوچک، با هم دیده می‌شود). گاهی لبه بزرگ، مهبل و پیشاب‌راه هم درگیر می‌شود. بروز این زخم‌ها، ناگهانی و به یک‌باره است و معملاُ پیش از بروز آن، علائمی چون تب و کسالت هم وجود دارد.

تشخیص

تشخیص بیماری بیشتر بالینی و از طریقِ رد کردنِ سایر دلایلِ شایع‌تر زخم‌های تناسلی است. گفته می‌شود انجام واکنش زنجیره‌ای پلیمراز برای ردیابی ویروس اپشتین–بار، به تشخیصِ سریع‌تر بیماری کمک می‌کند.

درمان

درمان این بیماری پوستی، علامتی است و تأثیر چندانی هم ندارد. در بیشتر بیماران، این زخم‌ها بطور خودبه‌خود و ظرف ۴ تا ۶ هفته برطرف می‌شود و گاهی از خود، اِسکارهایی به جا می‌گذارند. بی‌حس‌کننده‌ها و مسکن‌های موضعی و همچنین گندزداها و قابض‌های موضعی همچون پتاسیم پرمنگنات (استحمام نشیمن) در درمان این بیماری بکار رفته است. در موارد شدید بیماری، استفاده از گلوکوکورتیکوئیدهای سیستمیک و آنتی‌بیوتیک‌های گسترده‌اثر توصیه شده است.

اپیدمیولوژی

زخم لیپ‌شوتز بیشتر در دختران جوان و نوجوان دیده می‌شود، اما مواردی از بیماری، در کودکان کوچک‌تر (تا حدِ ۱۷ ماهه) هم گزارش شده است.

تاریخچه

این بیماری نخستین بار توسط میکروب‌شناس و متخصص پوست اتریشی-گالیسیایی «بنیامین لیپ‌شوتز» در ماه اکتبر ۱۹۱۲ میلادی گزارش شد که شرحی از بیماریِ ۴ دختربچهٔ ۱۴ تا ۱۷ ساله را منتشر کرد. وی در آغاز، تصور می‌کرد که این زخم‌ها با «باسیلوس کراسوس» (که امروزه با نام «لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس» شناخته می‌شود) در ارتباط است.

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Lipschütz ulcer». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۳ ژوئیه ۲۰۱۷.