دوایت آیزنهاور | |
|---|---|
 دوایت دیوید آیزنهاور
| |
| سی‌وچهارمین رئیس‌جمهور ایالات متحده‌آمریکا | |
|
دوره مسئولیت ۲۰ ژانویه ۱۹۵۳ – ۲۰ ژانویه ۱۹۶۱ |
|
| معاون رئیس‌جمهور | ریچارد نیکسون |
| پس از | هری ترومن |
| پیش از | جان اف. کندی |
| آلمان تحت اشغال متفقین | |
| ۱۶مین فرمانده ستاد ارتش ایالات متحده | |
| رئیس‌جمهور | هری ترومن |
| پس از | جورج مارشال |
| پیش از | عمر برادلی |
| ریاست دانشگاه کلمبیا | |
| اطلاعات شخصی | |
| زاده |
دوایت دیوید آیزنهاور
۱۴ اکتبر ۱۸۹۰ دنیسون، تگزاس |
| درگذشته | ۲۸ مارس ۱۹۶۹ (۷۸ سال) واشینگتن دی.سی |
| ملیت |
 ایالات متحده آمریکا
|
| حزب سیاسی | جمهوری‌خواه |
| همسر(ان) | مِیمی دوود آیزنهاور |
| فرزندان | Doud، جان |
| اقامتگاه | مرکز ریاست جمهوری آیزنهاور، ابیلین، کانزاس |
| محل تحصیل | آکادمی نظامی وست‌پوینت |
| پیشه | نظامی، سیاستمدار |
| امضا |  |
| خدمات نظامی | |
| لقب(ها) | آیک |
| خدمت/شاخه | ارتش ایالات متحده آمریکا |
| درجه |
 مارشال
|
| فرمانده | سرفرماندهی نیروهای متفقین (۱۹۴۲–۱۹۴۵) |
| جنگ‌ها/عملیات | جنگ دوم جهانی |
دوایت دیوید آیزنهاور (به انگلیسی: Dwight David "Ike" Eisenhower) معروف به «آیک» (زاده ۱۴ اکتبر ۱۸۹۰ – درگذشته ۲۸ مارس ۱۹۶۹) ژنرال پنج ستاره و سیاستمدار آمریکایی بود که از سال ۱۹۵۳ تا ۱۹۶۱ به‌عنوان سی و چهارمین رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا مشغول به فعالیت بود.
او در طول جنگ جهانی دوم عنوان «ژنرال ارتش» را دارا بود و فرماندهٔ عالی نیروهای متفقین در اروپا بود. آیزنهاور از حزب جمهوری‌خواه بود. در سال ۱۹۵۰ هری ترومن از ژنرال آیزنهاور که سمت‌های نظامی متعددی را تا آن زمان تجربه کرده‌بود، خواست تا ریاست نیروهای ناتو را در اروپا بپذیرد. وی دو سال بعد در کنوانسیون حزب جمهوری‌خواه به عنوان نامزد این حزب برای انتخابات ریاست جمهوری معرفی شد. وی سپس «آدلای استیونسون»، رقیب خود در انتخابات ۱۹۵۲ را شکست داد و رئیس‌جمهور آمریکا شد.
آیزنهاور طی دو دوره تصدی مقام ریاست جمهوری آمریکا، سیاست‌های داخلی را تعدیل کرد. وی معتقد بود که در عصری که ملی‌گرایی نوین، تکثیر موشک‌های اتمی و سفرهای فضایی رواج پیدا کرده‌است، باید در جستجوی صلح بود. او درصدد بود تا اتحاد آمریکا را با کشورهای دشمن تقویت کرده و واشینگتن را برای مقاومت در برابر تهاجم «سرخ» به اروپا، آسیا و آمریکای لاتین آماده نگه دارد. مطابق با دکترین آیزنهاور در سال ۱۹۵۷، سطح تعهدات آمریکا به امور کشورهای خاورمیانه افزایش یافت.
آیزنهاور در ۲۰ ژانویه ۱۹۵۳ میلادی، ریاست‌جمهوری آمریکا را در دست گرفت.
دوایت آیزنهاور در ۲۸ مارس ۱۹۶۹ در سن ۷۸ سالگی بر اثر نارسایی قلبی درگذشت.
ایران
از مسائل دیگر در این زمان می‌توان به ورود ریچارد نیکسون، مشاور ریاست جمهوری، به تهران و در پی آن ملاقات وی با مردم تهران و عقد قرارداد با شرکت‌های تولیدی و ذوب آهن ایران اشاره کرد.
نگارخانه
دوایت آیزنهاور در ساعات بامدادی روز دی، در حال صحبت با تکاوران واحد ۵۰۲ چترباز لشکر صد و یکم هوابرد دستور «پیروزی کامل و هیچ‌چیز کمتر از آن» را می‌دهد. فرماندهی کل این عملیات بزرگ برعهده ژنرال دوایت آیزنهاور بود.
ژنرال آیزنهاور ۱۹۴۲
همرا ه با فرانکلین دلانو روزولت در سیسیل ۱۹۴۳
در ۱۹۴۵
پرتره رسمی
با لیندون بی. جانسون در ایر فورس وان ۱۹۶۵
با محمدرضا پهلوی ۱۹۵۹
جستارهای وابسته
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ دوایت آیزنهاور موجود است. |
 |
مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به دوایت آیزنهاور در ویکی‌گفتاورد موجود است. |
| سده هجدهم |  |
|
|---|---|---|
| سده نوزدهم |
توماس جفرسون • جیمز مدیسون • جیمز مونرو • جان کوئینسی آدامز • اندرو جکسون • مارتین ون بیورن • ویلیام هنری هریسون • جان تایلر • جیمز ناکس پولک • زکری تیلور • میلارد فیلمور • فرانکلین پیرس • جیمز بیوکنن • آبراهام لینکلن • اندرو جانسون • یولیسیز سایمن گرانت • رادرفورد بیرچارد هیز • جیمز آبرام گارفیلد • چستر آلن آرتور • گروور کلیولند • بنجامین هریسون • گروور کلیولند • ویلیام مک‌کینلی
|
|
| سده بیستم | ||
| سده بیست و یکم | ||
