خواجه یا اخته یا آغا به مردانی گفته می‌شود که توانایی جنسی ندارند. اغلب برای استفاده در حرمسراها پسربچه‌ها را پیش از سن بلوغ اخته کرده و مانع از بروز صفات ثانویه جنسی و توانایی انجام عمل جنسی در آن‌ها می‌شدند.
القاب خواجه یادشده
بعضا حکام برای جلوگیری از شاهی دشمنانشان آنان را عقیم می‌کردند. نیز در حرمسراها برای جلوگیری از نزدیکی اطرافیان ملکه و همسران پادشاه آنان را عقیم می‌کردند. در اروپا عقیم کردن پسران برای نگه داشتن صدای زیبا مرسوم بوده است. تعدادی از خواجگان به عنوان سرباز در دژها و قلعه‌ها ساکن بودند. خواجه کردن این دسته از مردان برای جلوگیری از تمایل آنان به بازگشت در خانواده در دوران دفاع از قلعه و جنگ بوده است.
- خداوند الموت، نوشته پل آمیر، ترجمه ذبیح‌الله منصوری، انتشارات دنیای دانش، ۱۳۸۴، تهران.
- خواجه تاجدار، نوشته ژان گور، ترجمه ذبیح‌الله منصوری، انتشارات امیرکبیر، ۱۳۸۶، تهران.
-
شاو استانفورد (۱۳۷۰)، تاریخ امپراتوری عثمانی، ترجمهٔ محمود رمضان‌زاده، مشهد: آستان قدس رضوی
- فرهنگ فارسی حمید صفحه ۵۶۸ چاپ ۳۱ تألیف حسن امید سال ۱۳۸۴ تهران کتاب‌خانه ملی تهران۷۴م ۱۱۱۴
|
|
|---|
|
|
|
|
|
|
|
|---|
|
|
|
دوران باستان |
|
قرن‌های ۱۶ تا ۱۹ |
|
قرن ۲۰ |
|
قرن ۲۱ |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
