| داده‌های بالینی | |
|---|---|
| نام‌های تجاری | Betaseron, Actoferon |
| AHFS/Drugs.com | Micromedex Detailed Consumer Information |
| مدلاین پلاس | a601151 |
| داده‌ها | |
| کد ATC | |
| وضعیت قانونی | |
| وضعیت قانونی |
|
| شناسه‌ها | |
| |
| شمارهٔ سی‌ای‌اس | |
| IUPHAR/BPS | |
| دراگ‌بنک | |
| کم‌اسپایدر |
|
| KEGG | |
| ChEMBL | |
| ECHA InfoCard | 100.207.515 |
| داده‌های فیزیکی و شیمیایی | |
| فرمول شیمیایی | C908H1408N246O253S6 |
| جرم مولی | 20011.0 g/mol g·mol−1 |
  (what is this?) (verify)
| |
اینترفرون بتا-۱بی (انگلیسی: Interferon beta-1b) یک سیتوکین در خانوادهٔ اینترفرون‌هاست که برای درمان «ام‌اس عودکننده-بهبودیابنده» و «ام‌اس پیش‌روندهٔ ثانویه» به‌کار می‌رود و می‌توان آنرا پس از بروز نخستین حملهٔ ام‌اس تجویز نمود. این اینترفرون شباهت‌های زیادی به اینترفرون بتا-۱ای از لحاظ عملکرد و مشخصات دارویی دارد.
مکانیسم اثر
اینترفرون بتا-۱بی، بیان ژنی عوامل التهاب‌ساز و ضدالتهاب در مغز را تنظیم می‌کند و تعداد سلول‌های التهابی عبوری از سد خونی مغزی را کاهش می‌دهد. در مجموعه، درمان با اینترفرون بتا-۱بی میزان التهاب یاخته‌های عصبی (نرون‌ها) را کاهش می‌دهد. همچنین گمان می‌رود که این دارو، ساختِ فاکتور رشد عصب را افزایش و میزان بقای یاخته‌های عصبی را ارتقا دهد.
عوارض جانبی
داروهای تزریقی ممکن است در محل تزریق، ایجاد تحریک و خون‌مردگی نمایند. خون‌مردگی زیرپوستی که در تصویر مشاهده می‌شود در اثر تزریق زیرجلدی به‌وجود آمده‌است.
- واکنش‌های پوستی در محل تزریق: تظاهر بالینی این واکنش‌ها به‌شدت متغیر و متفاوت است و حتی ممکن است به‌صورت نکروز جلدی باشد. این عوارض ظرف ماه نخست تجویز ظاهر و پس از شش ماه از مصرف، میزان بروز و اهمیت‌شان کاهش می‌یابد. واکنش‌های پوستی در زنان شایع‌تر است. انواع خفیف آن اثری بر ادامهٔ درمان ندارند، حال آنکه نکروز جلدی که در ۵٪ بیماران دیده می‌شود، منجر به قطع درمان می‌شود. به مرور زمان، ممکن است یک فرورفتگی قابل رویت در محل تزریق به‌سبب تخریب موضعی بافت چربی (موسوم به لیپوآتروفی) حاصل شود.
- علائم شبه آنفلوانزا: بسیاری از مصرف‌کنندگان اینترفرون بتا-۱بی، چند ساعت پس از تزریق از علائم شبه آنفلوانزا (نظیر تب، درد ماهیچه، خستگی و سردرد) شکایت دارند که معمولاً ظرف ۲۳ ساعت بهبود می‌یابد و علتش افزایش موقت سطح سیتوکین‌هاست. این مشکل معمولاً ظرف سه ماه از آغاز درمان برطرف می‌شود و می‌توان آنرا با داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی همچون ایبوپروفن درمان کرد که کاهش‌دهندهٔ تب و درد است.
- بدتر شدن موقت علائم قبلی ام‌اس: این عارضه شبیه به پدیده اوتهوف است که طی آن علائم بیماری در اثر گرما، تب و استرس تشدید می‌شود و چند روز به‌طول می‌انجامد. یکی از علائم مستعد برای بدتر شدن، اسپاسیته (سفتی و گرفتگی عضلات) است.
- سایر موارد: کاهش گلبول‌های سفید (لکوپنی، لنفوپنی، نوتروپنی) و تغییر در عملکرد کبد. در بسیاری از موارد، این تغییرات غیر خطرناک و قابل بازگشت هستند. با این وجود توصیه بر آن است که تمامی بیماران توسط آزمایش خون و آزمون عملکرد کبد، تحت نظر باشند تا اطمینان حاصل شود که مصرف اینترفرون بتا-۱بی در آنها بی‌خطر است.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Interferon beta-1b». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۲ اوت ۲۰۱۹.