اثر تیندال (به انگلیسی: Tyndall effect)، که با نام پراکندگی تیندال (به انگلیسی: Tyndall scattering) مشخص می‌شود نوعی از پراکندگی نور توسط ذرات یک کلوئید یا ذرات ظریف در یک سوسپانسیون است. این اثر به افتخار فیزیک‌دان سده نوزدهم جان تیندال نامیده شده‌است و مشابه پراکندگی رایلی است از این جهت که شدت نور پراکنده شده به توان چهارم بسامد نور وابسته است. به همین دلیل رنگ آبی بسیار بیشتر از رنگ قرمز پراکنده می‌شود. یک مثال روزمره آن دود ناشی از موتورسیکلت‌ها مخصوصا با موتور دوزمانه است که قطرات روغن سوخته چنین پراکندگی را ایجاد می‌کنند.
هرم نوری یا هاله ای که در اطراف چراغ ها می بینید در واقع به علت حضور ذرات در هوا می باشد و شیشه های رنگی که در مساجد و کلیساها دیده میشوند به دلیل استفاده از ذرات با ابعاد متفاوت در شیشه هستند به طور مثال شیشه های قرمزمی توانند با حضور نانو ذرات طلا رنگ قرمز و ... ایجاد کرده باشند.
جستارهای وابسته
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Tyndall effect». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۲ آوریل ۲۰۱۷.
پیوند به بیرون
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ اثر تیندال موجود است. |