در فارماکولوژی، آگونیست معکوس(به انگلیسی: Inverse agonist) دارویی است که به همان گیرنده آگونیست متصل می‌شود، اما پاسخ دارویی برخلاف پاسخ آگونیست القا می‌کند.
یک آنتاگونیست خنثی در غیاب آگونیست یا آگونیست معکوس هیچ فعالیتی ندارد اما می‌تواند فعالیت هر کدام را مسدود کند. آگونیست‌های معکوس دارای اعمال متضاد با آگونیست‌ها هستند، اما اثرات هر دوی آنها می‌تواند توسط آنتاگونیست‌ها مسدود شود.
یک پیش نیاز برای پاسخ آگونیست معکوس این است که گیرنده باید در غیاب لیگاند دارای یک سطح فعالیت سازنده (همچنین به عنوان ذاتی یا پایه شناخته می‌شود) باشد. آگونیست فعالیت گیرنده را بالاتر از سطح پایه آن افزایش می‌دهد، در حالی که آگونیست معکوس فعالیت زیر سطح پایه را کاهش می‌دهد.
اثربخشی یک آگونیست کامل طبق تعریف ۱۰۰٪ است، یک آنتاگونیست خنثی ۰٪ کارایی دارد، و یک آگونیست معکوس کمتر از ۰٪ (یعنی منفی) اثربخشی دارد.
همچنین ببینید
پیوند به بیرون
- Jeffries WB (1999-02-17). "Inverse Agonists for Medical Students". Office of Medical Education - Courses - IDC 105 Principles of Pharmacology. Creighton University School of Medicine - Department of Pharmacology. Retrieved 2008-08-12.
- Inverse Agonists: An Illustrated Tutorial Panesar K, Guzman F. Pharmacology Corner. 2012