Продолжая использовать сайт, вы даете свое согласие на работу с этими файлами.
آسیبشناسی سلولی
آسیبشناسی سلولی (به انگلیسی: Cytopathology) شاخهای از علم آسیبشناسی است که به بررسی و تشخیص بیماریها در سطح سلولی میپردازد. این علم برخلاف علم آسیبشناسی بافتی که مربوط به بررسی کلیت بافت هاست، به بررسی سلولهای منفرد و قطعات بافتی میپردازد. این شاخه از علم در سال ۱۹۲۸ توسط فردی به نام جورجیوس پاپانیکولائو ایجاد شد. اگرچه این علم بهطور معمول در تشخیص سرطان در قسمتهای وسیعی از نواحی بدن کاربرد دارد، اما میتوان از آن در تشخیص برخی بیماریهای عفونی و در برخی مشکلات سیستم ایمنی استفاده کرد.
1. Kirkpatrick; et al. (1989). The Cassell Concise English Dictionary. London. p. 324. ISBN 0-304-31806-X
2. Cytology. Collection development manual of the National Library of Medicine (4th ed.). Bethesda, MD: National Library of Medicine, National Institutes of Health, U.S. Department of Health and Human Services. ۲۰۰۴
اصول آسیبشناسی |
بیماری (عفونت، نئوپلاسم، سببشناسی، بیماریزایی) • همودینامیک (ایسکمی) • التهاب • آسیب سلولی • بهبود زخم
سازگاری سلولی: کاهیدگی • پرسازی • بیشرویش • دشرویش • دگررویش (سنگفرشی، غدهای) مرگ یاخته: بافتمردگی (نکروز انعقادی، نکروز آبکی، سیاهمردگی، نکروز پنیری، نکروز چربی، نکروز فیبرینی، میوسیتولیز) • مرگ برنامهریزیشده سلول (آپوپتوز) • پیکنوز • کاریورکسی • کاریولیز انباشتها: رنگدانه (هموسیدرن، لیپوکروم/لیپوفوشین، ملانین) • تغییر چرب |
---|---|
آسیبشناسی تشریحی | |
آسیبشناسی بالینی |
بیماریهای مرتبط |
|
||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
واکسن | |||||||
آزمایش غربالگری |
|
||||||
کولپوسکوپی |
|
||||||
تاریخچه |