کراتین

کراتین
نام‌گذاری آیوپاک 2-(Methylguanidino)ethanoic acid
دیگر نام‌ها Creatin Kreatin 2-(1-Methylcarbamimidamido)acetic acid (α-Methylguanido)acetic acid
شناساگرها
شماره ثبت سی‌ای‌اس	۵۷-۰۰-۱ Y
پاب‌کم	۵۸۶
کم‌اسپایدر	۵۶۶ Y
UNII	MU72812GK0 Y
شمارهٔ ئی‌سی	200-306-6
دراگ‌بانک	DB00148
KEGG	C00300 Y
MeSH	Creatine
ChEBI	CHEBI:16919 N
ChEMBL	CHEMBL۲۸۳۸۰۰ Y
شمارهٔ آرتی‌ئی‌سی‌اس	MB7706000
کد اِی‌تی‌سی	C01EB06
مرجع بیلشتین	907175
مرجع جی‌ملین	240513
3DMet	B00084
جی‌مول-تصاویر سه بعدی	Image 1 Image 2
SMILES C[n](Cc(:[o]):[oH]):c(:[nH]):[nH2] CN(CC(O)=O)C(N)=N
InChI InChI=1S/C4H9N3O2/c1-7(4(5)6)2-3(8)9/h2H2,1H3,(H3,5,6)(H,۸٬۹) Y Key: CVSVTCORWBXHQV-UHFFFAOYSA-N Y
خصوصیات
فرمول مولکولی	C۴H۹N۳O۲
جرم مولی	۱۳۱٫۱۳ g mol−1
شکل ظاهری	White crystals
بوی	Odourless
دمای ذوب	۲۵۵ درجه سلسیوس (۴۹۱ درجه فارنهایت؛ ۵۲۸ کلوین)
انحلال‌پذیری در آب	13.3 g L-1 (at 18 °C)
log P	-1.258
اسیدی (pKa)	3.429
خاصیت بازی (pKb)	10.568
نقطه ایزوالکتریک	8.47
ترموشیمی
ظرفیت گرمایی ویژه C	171.1 J K-1 mol-1 (at 23.2 °C)
آنتروپی مولار استاندارد So298	189.5 J K-1 mol-1
آنتالپی استاندارد تشکیل ΔfHo298	-538.06–-536.30 kJ mol-1
Std enthalpy of combustion ΔcHo298	-2.3239–-2.3223 MJ mol-1
داروشناسی
Elimination half-life	3 hours
خطرات
GHS pictograms
سیستم هماهنگ جهانی طبقه‌بندی و برچسب‌گذاری مواد شیمیایی	WARNING
GHS hazard statements	<span class="abbr" style="color: blue; border-bottom: 1px dotted blue" title="Error in hazard statements">H۳۱۵, <span class="abbr" style="color: blue; border-bottom: 1px dotted blue" title="Error in hazard statements">H۳۱۹, <span class="abbr" style="color: blue; border-bottom: 1px dotted blue" title="Error in hazard statements">H۳۳۵
GHS precautionary statements	<span class="abbr" style="color: blue; border-bottom: 1px dotted blue" title="Error in hazard statements">P۲۶۱, <span class="abbr" style="color: blue; border-bottom: 1px dotted blue" title="Error in hazard statements">P۳۰۵+۳۵۱+۳۳۸
طبقه‌بندی ئی‌یو	Xi
کدهای ایمنی	R36/37/38
شماره‌های نگهداری	S26, S۳۶
ترکیبات مرتبط
مرتبط با alkanoic acids	سارکوزین دی‌متیل‌گلیسین گلیکوسیامین beta-Methylamino-L-alanine گوانیدینوپروپیونیک اسید
ترکیبات مرتبط	دی‌متیل‌استامید N-Acetylglycinamide
به استثنای جایی که اشاره شده‌است در غیر این صورت، داده‌ها برای مواد به وضعیت استانداردشان داده شده‌اند (در 25 °C (۷۷ °F)، ۱۰۰ kPa)
N (بررسی) (چیست: Y/N؟)
Infobox references

کرِآتین (به انگلیسی: Creatine، کریاتین) یک ترکیب نیتروژنه ذخیره‌کننده فسفات در سلول‌های ماهیچه است و بعد از دهیدراته شدن کراتین و بدون کاتالیزور، کراتین به کراتینین تبدیل می‌شود که بعداً از راه کلیه‌ها پالایش می‌شود.

کراتین منشا عمده تولید انرژی در ماهیچه است. روزانه تقریباً ۲ درصد کراتین بدن به کراتینین تبدیل می‌شود. کراتینین محصول کاتابولیک کراتین است که در عمل انقباض ماهیچه اسکلتی مصرف می‌شود و سپس با جریان خون به کلیه‌ها می‌رود. بدن انسان روزانه حدود ۱ گرم کراتین می‌سازد.

متابولیسم کراتین

کراتین در متابولیسم ماهیچه اهمیت فراوانی دارد، زیرا از راه سنتز فسفوکراتین؛ مولکول پرانرژی ایجاد می‌نماید. این ماده طی دو مرحله ساخته می‌شود، ابتدا سنتز گلیکو سیامین می‌باشد که از واکنش میان گلیسین و آرژنین در کلیه‌ها؛ مخاط روده؛ لوزالمعده و احتمالاً در کبد صورت می‌گیرد وحاصل آن به عنوان اثر مهاری تولید از راه بازخورد منفی عمل می‌کند، سپس گلیکوسیامین (گوانیدواستات) به کبد انتقال می‌یابد و پس از متیله شدن تبدیل به کراتین می‌شود، و کراتین حاصل وارد خون شده، در تمام بدن خصوصاً بافت‌های ماهیچه گسترش می‌یابد زیرا بافت‌های ماهیچه بیشترین مصرف‌کننده کراتین بوده و معمولاً مقدار کراتین با توده ماهیچه نسبتی متعادل دارد. و در نهایت کراتینین در اثر دهیدراتاسیون (از دست دادن آب) کراتین در ماهیچه ایجاد می‌شود. کراتینین آزاد شده دیگر در متابولیسم بدن مورد استفاده قرار نمی‌گیرد و از کلیه دفع می‌شود.

فواید

کراتین مونوهیدرات باعث افزایش سنتز پروتئین و افزایش احتباس آب و املاح و افزایش جذب آمینو اسیدها در عضلات اسکلتی شده که این اتفاق باعث افزایش قوای جسمانی بدنساز می‌شود و بر فرایند عضله سازی تاثیر مثبت دارد. در تحقیقات انجام شده ثابت شده کراتین باعث تسریع ریکاوری عضلات میشود.

عوارض

با توجه به عوارض سایر مکملها می‌توان گفت که کراتین مونوهیدرات عوارض محسوسی ندارد. اما در هر حال توجه شود مصرف طولانی مدت با افزایش فشار به کبد وکلیه‌ها می‌تواندایجاد مشکل کند. استفاده مکملها در سنین نوجوانی با استفاده بیش از حد دوز مصرف طبیعی (حداکثر برای نوجوان به طور میانگین بسته به وزن فرد تا سقف ۸گرم در روز) آسیب به اندامهای داخلی مانند کلیه‌ها و کبد و دستگاه گوارشی می‌شود. به همین خاطر باید کراتین را با آب فراوان مصرف کرد.

یکی از باورهای اشتباه و مرسوم که در مورد کراتین وجود دارد آن است که مصرف آین ماده منجر به افزایش وزن می شود. مطالعات مختلف نشان داده‌اند که هر چند مصرف کراتین در چند روز اول(بسته به دوز مصرف تا یک‌ ماه این فرایند ممکن است به طول بینجامد) ممکن است منجر به افزایش ۰.۸ الی ۵.۶ درصدی وزن بدن به دلیل اضزایش حجم اب درون عضلات است.. با این حال هر چند افزایش وزن اولیه در اثر مصرف کراتین ممکن است به دلیل افزایش آب بدن باشد، مطالعات همواره نشان داده‌اند که مصرف کراتین در کنار انجام تمرینات استفامتی منجر به افزایش ماهیچه در بدن می شود و در نهایت بهبود ترکیب بدن را به دنبال دارد. این امر احتمالا به‌علت غلظت بالاتر ذخایر ATP و pcr است که امکان افزایش حجم و شدت تمرین را فراهم می کند.

جستارهای وابسته

• کراتینین
• فسفوکراتین

• ویکی‌پدیای انگلیسی