وضعیت اضطراری یا وضعیت فوق‌العاده نوعی از حاکمیت است که امکان دارد در یک کشور یا یا بخشی از آن (به عنوان مثال در سطح یک شهر، استان/ایالت) اعلام شود. این وضعیت به این معنی است که دولت می‌تواند برخی از عملکردهای عادی قوای اجرایی، قانون‌گذاری و قضائی را به حالت تعلیق درآورده یا برای یک دوره زمانی تغییر دهد. این هشداری به شهروندان برای تغییر رفتار معمولی و عمل به دستورهای سازمان‌های دولتی برای اجرای طرح اضطراری بشمار می‌رود. یک دولت می‌تواند به سبب بلایای طبیعی یا دیگر فجایعی که بشر مسبب آن شده، یا دوره‌ای از ناآرامی‌های مدنی و همچنین پس از اعلام جنگ یا درگیری‌های مسلحانه داخلی یا بین‌المللی برای مدتی اعلام وضعیت اضطراری کند.
اعلام وضعیت اضطراری همچنین می‌تواند به عنوان یک منطق (یا بهانه) برای تعلیق حقوق و آزادی‌های تضمین شده در قانون اساسی یا قوانین بنیادی یک کشور مورد استفاده قرار گیرد. روش و قوانین انجام این کار در هر کشور متفاوت است.
جستارهای وابسته
پانویس
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «State of emergency». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۷ اکتبر ۲۰۱۶.