هنوسیس
Подписчиков: 0, рейтинг: 0
هنوسیس (یونانی باستان: ἕνωσις، انگلیسی: Henosis) واژه‌ای است برای "یگانگی"، "یکی‌بودن" یا "وحدت" عرفانی در یونان باستان. مقصود از هنوسیس در فلسفه افلاطونی و به خصوص نوافلاطونی، وحدت با آنچه در واقعیت "بنیادین" یا "اساس" (یک (Τὸ Ἕν)، منبع، ذات یا مناد) می‌باشد، است.
این مفهوم نوافلاطونی ریشه در مذاهب سری یونانی و همچنین به‌طور موازی در فلسفه‌های شرقی داشت. این مفهوم در کورپوس هرمتیکوم (The Corpus Hermeticum) یا الواح رمزی هرمس، در عرفان، رستگاری‌شناسی (soteriology) و الاهیات مسیحی توسعه یافت و به یک عامل مهم در توسعه یکتاپرستی در دوران باستان متأخر بدل شد.