Мы используем файлы cookie.
Продолжая использовать сайт, вы даете свое согласие на работу с этими файлами.

میل جنسی به کودکان

Подписчиков: 0, рейтинг: 0
میل جنسی به کودکان
تخصص روان‌پزشکی، روان‌شناسی ویرایش این در ویکی‌داده
طبقه‌بندی و منابع بیرونی
آی‌سی‌دی-۱۰ F۶۵.۴
آی‌سی‌دی-۹-سی‌ام 302.2
سمپ D010378

میل جنسی به کودکان، پِدوفیلی (به فرانسوی: pédophilie) یا کودک‌کامی، یک ناهنجاری روانی است و عبارت است از تمایل جنسی عودکننده یا تحریک جنسی نسبت به کودکان زیر ۱۳ سال، در طول یک دوره حداقل ۶ ماهه است. معمولاً سن ۱۳ سال و جوان‌تر؛ هرچند تعریف شروع از بلوغ ممکن است متفاوت باشد. در مورد بچه‌دوستی نوجوانان، کودک باید حداقل پنج سال کوچک‌تر از نوجوان بچه‌دوست باشد.

بیماران بچه‌دوست حداقل ۱۶ سال سن دارند و دست کم ۵ سال از قربانیان بزرگ‌ترند. اگر فرد مرتکب، در اواخر نوجوانی رابطه جنسی مستمری با یک کودک ۱۲ یا ۱۳ ساله داشته باشد این تشخیص مطرح نمی‌شود. اکثر موارد سوء استفاده جنسی از کودکان، به دستمالی آلت تناسلی یا آمیزش جنسی دهانی مربوط می‌شود. هر چند بیشتر کودکان قربانی که مورد توجه عموم قرار می‌گیرند دختر هستند، مرتکبین گزارش می‌کنند که اکثر قربانیان لمسی آن‌ها (۶۰٪) پسر هستند.

پژوهش‌ها نشان می‌دهد که مبتلایان به بچه‌دوستی در اکثر مواقع مرد بوده‌اند و غالباً به هر دو جنس دختر و پسر جذب می‌شوند. آمارها بیانگر آن است که دو سوم قربانیان آن‌ها دختران بین ۸ تا ۱۱ سال هستند، اما از هر چهار نفر بچه‌دوست یکی از آن‌ها کودک پسر را ترجیح می‌دهد. اما این گفته به این معنا نیست که خانم‌ها از این قاعده مستثنی هستند. تفاوت آنجا است که خانم‌های مبتلا به اختلال پدوفیلی در روابطی که ایجاد می‌کنند، بیشتر دنبال نزدیکی هیجانی و پیدا کردن حس و لذت جنسی هستند، اما در بیماران مرد علاوه بر لذت جنسی مسائل دیگری چون احساس قدرت، سلطه‌جویی، آزار، پرخاشگری و… نیز وجود دارد.

۹۵ درصد افراد بچه‌دوست دگرجنسگرا هستند و نیمی از آن‌ها به هنگام ارتکاب جرم الکل زیادی مصرف کرده‌اند. تعداد چشمگیری از افراد بچه‌دوست، به‌طور هم‌زمان یا قبلاً به عورت‌نمایی، تماشاگری یا تجاوز به عنف دست زده‌اند. زنا با محارم، با بچه‌دوستی ارتباط نزدیکی دارد، چرا که در آن اغلب بچه‌ای نابالغ به‌عنوان شیء محبوب انتخاب می‌شود، جنبه آشکار یا پنهانی از زورگویی وجود دارد و به‌ندرت در آن رابطه جنسی بالغ-کودک ارجحیت می‌یابد.

در آسیا برآورد می‌شود حدود یک میلیون بچه دچار تبعات فحشاء هستند. وجود بچه‌های گرفتار در دام فحشا ابتدا در تایلند و فیلیپین مشخص شد.[۱]

در مورد انحراف جنسی کودک‌آزاری، الگوهای رفتاری در جوامع مختلف متفاوت است. به عنوان مثال، Koplan و Sadock، ‏۹۶٪‏ از بچه دوست‌ها را دگرجنسگرا می‌دانند که در هنگام چنین رابطه‌ای مصرف الکل زیادی داشته‌اند. نیز اکثر موارد رابطه جنسی مهبلی یا مقعدی با کودکان را در موارد زنای با محارم ذکر کرده‌اند و در سایر موارد شایع نمی‌دانند. در اجتماعات عوام‌گونه، سنتی، اکثر موارد انحراف کودک‌آزاری به خصوص از طرف منحرفین مرد، به صورت رابطه جنسی مقعدی مرسوم است.

طبقه‌بندی بین‌المللی آماری بیماری‌ها (ICD)، میل آمیزش جنسی با کودکان را به صورت «ناهنجاری شخصیتی یا رفتاری در بزرگسالان» تعریف می‌کند که در آن از نظر جنسی، ترجیح بیمار به کودکان نابالغ یا اوایل سن بلوغ است.

طبق نظر طبقه‌بندی رفتارهای ناهنجار (DSM)، بچه‌دوستی یک انحراف جنسی است که در آن، شخص هوس‌ها و خیالپردازی‌های جنسی شدید و مکرر نسبت به کودکان نابالغ دارد. ممکن است بیمار بر اثر این احساسات دست به عمل زده باشد، یا اینکه این کشش‌ها برای او موجب پریشانی یا مشقت در ارتباط با دیگران شده باشند.

تفاوت با شاهدبازی

بچه‌دوستی، در بر گیرندهٔ هر دو جنسیت (دختر و پسر) است. در حالیکه در شاهدبازی (بخصوص نوعی که در فرهنگ و ادبیات کلاسیک ایران مدنظر بوده‌است)، شخص میل به نوجوانِ پسر داشت و اغلب این رابطه به صورت پیر و شاگرد بود.

میل جنسی به کودکان در اسلام

در فقه شیعه نیز طبق فتوای برخی فُقها، تفخیذ جایگزینی برای دُخول با همسر نابالغ دانسته می‌شود، از جمله فتوای سید روح‌الله خمینی در تحریرالوسیله‌اش در این زمینه چنین است:

«کسی که زوجه‌ای کمتر از نُه سال دارد دخول او برای وی جایز نیست… اما سایر کام‌گیری‌ها از قبیل لمس به شهوت و آغوش گرفتن و تفخیذ اشکال ندارد هر چند شیرخواره باشد.»

نگارخانه

جستارهای وابسته

  • تمایلات و رفتارهای جنسی انسان، دکتر بهنام اوحدی، ۱۳۷۹، فصل دهم، ص ۲۱۷، انتشارات صادق هدایت
  • [۲]
  • [۳]

Новое сообщение