قناعت

قناعت [ ق َ ع َ ] به معنی خرسندی، رضا به قسمت، بسنده کردن، راضی شدن به اندک چیز و به قسمت خود است.

ادبیات

ز عالم به دست آوری گوشه ای
به صبر و قناعت خوری توشه ای . (ابوالقاسم فردوسی)

قناعت توانگر کند مرد را
خبرکن حریص جهان گرد را. (سعدی)

جستارهای وابسته

• لذت

مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به قناعت در ویکی‌گفتاورد موجود است.

معنای contentment را در ویکی‌واژه، واژه‌نامهٔ آزاد، ببینید.