| فلورانس نایتینگل | |
|---|---|
 فلورانس نایتینگل در جوانی
| |
| زادهٔ | ۱۲ مهٔ ۱۸۲۰ فلورانس، توسکان |
| درگذشت | ۱۳ اوت ۱۹۱۰ (۹۰ سال) پارک لین، لندن، انگلستان |
| شناخته‌شده برای | پیشگام پرستاری نوین |
| پیشینه علمی | |
| شاخه(ها) | پرستاری، بهداشت |
| محل کار | اسکدار |
| امضاء | |
 | |
فلورانس نایتینگل (به انگلیسی: Florence Nightingale) (زادهٔ ۱۲ می ۱۸۲۰ - درگذشت ۱۳ اوت ۱۹۱۰ میلادی)، یک اصلاحگر اجتماعی انگلیسی، آماردان و بنیانگذار پرستاری نوین بود.
نایتینگل زمانی برجسته شد که به عنوان مدیر و مربی، ترتیب مراقبت سازمان یافته از سربازان مجروح در طی جنگ کریمه را داد. او به پرستاران اعتبار امیدوار کننده ای داد و تبدیل به تندیسی از فرهنگ ویکتوریایی شد، به‌خصوص توصیفی که از او شد به عنوان «زنی چراغ بدست» که شبانگاه میان مجروحین جنگی گشت می‌زد.
اخیراً برخی می‌گویند که در مورد دستاوردهای نایتینگل در جنگ کریمه توسط رسانه‌های آن زمان اغراق شده‌است، اما منتقدین در مورد اهمیت کارهایی که او بعدها برای حرفه ای کردن نقش پرستاری زنان ایفا کرد متفق‌القول اند. در ۱۸۶۰، نایتینگل با تأسیس مدرسه پرستاری در بیمارستان سنت توماس در لندن، اساس پرستاری حرفه ای را بنا نهاد. این مدرسه اولین مدرسه پرستاری سکولار در جهان بود، و اکنون بخشی از کالج پادشاهی لندن است. به منظور قدردانی از کارهای او، یک تعهد نایتینگلی از پرستاران جدید گرفته می‌شد و مدال فلورنس نایتینگل، بالاترین دستاورد بین‌المللی پرستاری، به افتخار او نامگذاری شد و روز جهانی پرستار که هر ساله برگزار می‌شود نیز در روز تولد او می‌باشد. اصلاحات اجتماعی او شامل ارتقاء سطح سلامت برای تمام بخش‌های جامعه بریتانیا، بهبود وضع گرسنگی در هند، کمک به قوانین سقط جنین که برای زنان خشن بود و توسعه فرم‌های قابل قبول مشارکت زنان در نیروی کار.
نایتینگل یک نویسنده حیرت‌آور و همه‌کاره بود. بسیاری از کارهایی که او در دوران زندگانی اش منتشر کرده، مرتبط با دانش پزشکی بوده‌است. برخی از رساله‌های او به زبان ساده انگلیسی نوشته، چنان‌که به راحتی توسط افرادی که مهارت ادبی پایینی دارند نیز فهمیده شود. او همچنین در استفاده از اینفوگرافی‌ها نیز پیشتاز بود و از ارائه‌های مصور داده‌های آماری نیز به نحو مؤثری استفاده می‌کرد. بسیاری از نوشته‌های او شامل کارهای گسترده‌ای در مورد مذهب و عرفان بوده و تنها پس از مرگ او بود که منتشر شدند.
ابتدای زندگی و حضور در جنگ
پدرش ویلیام ادوارد شور یکی از اعضای اشراف‌زادهٔ دربار به‌شمار می‌رفت و فلورانس کوچک، در یک خانه بزرگ و راحت دوران کودکی خود را گذراند. خانواده او پس از ورود فلورانس به حرفه پرستاری از او متنفر شدند. در نامه‌های محرمانه‌ای که از او یافت شده، نوشته «از کودکی برای خدمت به بیماران و بی‌پناهان الهاماتی از سوی خداوند به قلبم می‌رسید.» او بر خلاف خواستِ خانواده‌اش، علاقه زیادی به درمان بیماران و پرستاری داشت و تصمیم به پا گذاردن در این راه گرفت. به گفته خودش، از دوران کودکی همواره ندایی از جانب خداوند به گوش او می‌رسیده‌است و شب‌ها هرگز خواب نداشته تا زمانی که صبح فرامی‌رسیده‌است خودش می‌گفت صدایی آرام مرتباً می‌گفت ای فلورانس کوچک، آینده تو تماماً در خدمت بیماران سپری خواهد شد؛ تو سرنوشت مرگبار بیماران را دگرگون خواهی کرد؛ تو مکتبی را پایه‌گذاری خواهی کرد که سرنوشت مرگبار بیماران را دگرگون خواهد ساخت. ای فلورانس کوچک، به‌پا خیز و بیدار باش.
سال ۱۸۵۳، با آغاز جنگ کریمه میان امپراتوری عثمانی و روسیه، فرانسه و انگلستان به یاری عثمانی شتافتند و سربازان خود را به جنگ فرستادند. آن زمان تیتر روزنامه‌های تایمز لندن خبر از جنگ و توصیف اوضاع وخیم بیمارستان‌های نظامی انگلیس می‌داد. در گزارش‌ها آمده بود تنها ۲۰ پرستار در جبهه‌ها فعالیت می‌کنند، بیمارستانی وجود ندارد و حتی باند برای پانسمان هم نیست. با انتشار این گزارش‌ها، فلورانس از وزیر جنگ انگلیس درخواستِ وسایل و امکانات بهداشتی کرد و سپس با همراهی ۳۴ پرستار زن، با شجاعت تمام، پا به اعماق خاک ترکیه گذاشت و به یاری مجروحان شتافت. این نخستین باری بود که یک زن به شکل رسمی اجازه می‌یافت که در ارتش فعالیت کند.
وضعیت در منطقه بسیار نامناسب بود، به‌طور مثال، تخت‌خواب به اندازه کافی وجود نداشت، همه چیز کثیف بود و همه جا پر از موش بود. وقتی در نوامبر سال ۱۸۵۴ به منطقه رسید، پزشک ارتش حاضر نبود با او کار کند، اما این باعث نشد نایتینگل مأیوس شود و خیلی زود شروع به تمیز کردن محوطه کرد و سربازان بیشتری نیز برای تمیز کردن بیمارستان به او پیوستند.
او شب‌ها در بیمارستان به سربازانی که به‌شدت مجروح بودند سر می‌زد و تلاش می‌کرد تا آن‌ها شرایط بهتری داشته باشند. به همین دلیل بود که او به نام زن چراغ‌به‌دست شناخته شد. فلورانس با چهره‌ای آرام‌بخش، برای اینکه سربازان دست از می‌گساری بردارند، اتاقی برای مطالعه و بازی‌های سالم آنان راه انداخت. او بر اثر کار مداوم و همدمی با بیماران دچار تب وحشتناکی شبیه تیفوس یا مالاریا شد که در آن هنگام قربانیان زیادی را به کام مرگ کشانده بود و فلورانس نیز بر اثر این بیماری به‌شدت ضعیف شد.
بازگشت به لندن
جنگ پایان یافت و او به لندن بازگشت. زمانی که به خانه برگشت به عنوان یک قهرمان مورد استقبال قرار گرفت. حتی ملکه ویکتوریا نیز برای او نامه‌ای نوشت و از او به خاطر کارهایش قدردانی کرد. این امکان وجود ندارد که شما هر روز از ملکه نامه تشکرآمیز دریافت کنید. هرچند فلورانس نایتینگل می‌خواست گمنام بماند اما نامش به‌عنوان فرشته سرِ زبان‌ها بود؛ ولی برای اینکه خود را از چشم دیگران دور نگه دارد، به گونه‌ای خود را پنهان کرد که گویی مرده‌است. فلورانس همراه ویلیام فار، یک پزشک نظامی و فرد نیکوکار، به مدت ۲۰ سال برای بهبود وضعیت بیمارستان‌ها و نظام آموزشی پرستاران تلاش کردند.
نایتینگل، نخستین مدرسه عالی آموزش پرستاری را سال ۱۸۶۰ در بیمارستان سن توماس لندن راه‌اندازی و مدیریت کرد.
هرچند سلامت جسمانی او تحلیل رفته بود، اما شهرتش از لندن به آمریکا و هند نیز رسید، به گونه‌ای که یک معمار و تاجر لیورپولی به‌نام ویلیام راتبون در سال ۱۸۶۰ مبلغ زیادی در اختیار فلورانس گذاشت تا یک بیمارستان بسازد. بیمارستان‌هایی که او ساخت مطابق استاندارد و الگوی بهداشتی بود و طبقات مختلف آن به بخش‌های ویژه‌ای مثل زنان و زایمان، روان، کودکان، و جراحی اختصاص داشت.
چند سال کار مداوم و سخت پس از جنگ، توان او را بسیار تضعیف کرد، به‌گونه‌ای که در آخرین سال‌های عمر نابینا شد و نمی‌توانست مانند گذشته به وظایف خود عمل کند، تا اینکه در ۱۳ اوت ۱۹۱۰ در لندن درگذشت.
فلورانس نایتینگل به یک شخصیت مهم در بهبود وضعیت سلامتی سربازان در دوران جنگ بدل شد؛ شخصیتی جهانی که تأثیری عمیق برجای گذاشت.
جستارهای وابسته
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ فلورانس نایتینگل موجود است. |
ارجاعات
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Florence Nightingale». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی.
کتابشناسی
- Bostridge, Mark (2008). Florence Nightingale: The Woman and Her Legend. London: Viking. ISBN 978-0-670-87411-8.
- Gill, G. The extraordinary upbringing and curious life of Miss Florence Nightingale Random House, New York (2005)
- Lytton Strachey; Eminent Victorians, London (1918)
- Goldie, Sue, A Calendar of the Letters of Florence Nightingale, Oxford: Wellcome Institute for the History of Medecine, 1983.
- McDonald, Lynn ed. , Collected Works of Florence Nightingale. Wilfrid Laurier University Press
- Pugh, Martin; The March of the Women: A revisionist analysis of the campaign for women's suffrage 1866–1914, Oxford (2000), at 55.
- Sokoloff, Nancy Boyd. ; Three Victorian women who changed their world, Macmillan, London (1982)
- Webb, Val; The Making of a Radical Theologician, Chalice Press (2002)
- Woodham Smith, Cecil; Florence Nightingale, Penguin (1951), rev. 1955
- Baly, Monica and E. H. C. G. Matthew. "Nightingale, Florence (1820–1910)", Oxford Dictionary of National Biography Oxford University Press, 2004; online edn, ژانویه ۲۰۱۱ accessed 22 February 2013
- Bostridge, Mark (2008). Florence Nightingale. The Woman and Her Legend. Viking (2008); Penguin (2009). US title Florence Nightingale. The Making of an Icon. Farrar Straus (2008).
- Bullough, Vera L, Bonnie Bullough and Marieta P Stanton, Florence Nightingale and Her Era: A Collection of New Scholarship, New York, Garland, 1990.
- Chaney, Edward (2006). "Egypt in England and America: The Cultural Memorials of Religion, Royalty and Revolution", in: Sites of Exchange: European Crossroads and Faultlines, eds. M. Ascari and A. Corrado. Rodopi, Amsterdam and New York, 39–74.
- Cope, Zachary, Florence Nightingale and the Doctors, Museum, 1958
- Davey, Cyril J. (1958). Lady with a Lamp. Lutterworth Press. ISBN 978-0-7188-2641-3.
- Gill, Gillian (2004). Nightingales: The Extraordinary Upbringing and Curious Life of Miss Florence Nightingale. Ballantine Books. شابک ۹۷۸−۰−۳۴۵−۴۵۱۸۷−۳
- Magnello, M. Eileen. "Victorian statistical graphics and the iconography of Florence Nightingale's polar area graph," BSHM Bulletin: Journal of the British Society for the History of Mathematics (2012) 27#1 pp 13–37
- Nelson, Sioban and Anne Marie Rafferty, eds. Notes on Nightingale: The Influence and Legacy of a Nursing Icon (Cornell University Press; 2010) 184 pages. Essays on Nightingale's work in the Crimea and Britain's colonies, her links to the evolving science of statistics, and debates over her legacy and historical reputation and persona.
- Rees, Joan. Women on the Nile: Writings of Harriet Martineau, Florence Nightingale, and Amelia Edwards. Rubicon Press: 1995, 2008
- Rehmeyer, Julia (26 November 2008). "Florence Nightingale: The Passionate Statistician". Science News. Retrieved 4 December 2008.
- Richards, Linda (2006). America's First Trained Nurse: My Life as a Nurse in America, Great Britain and Japan 1872–1911. Diggory Press. ISBN 978-1-84685-068-4.
- Strachey, Lytton (1918). Eminent Victorians. Garden City, N.Y.: Garden City Pub. Co. , Inc. ISBN 978-0-8486-4604-2. – available online at http://www.bartleby.com/189/201.html