فریتس پرل

فریتس پرل
زادهٔ	۸ ژوئیهٔ ۱۸۹۳ برلین، امراطوری آلمان
درگذشت	۱۴ مارس ۱۹۷۰ (۷۶ سال) شیکاگو
شناخته‌شده برای	ابداع اصطلاح گشتالت درمانی
پیشینه علمی
شاخه(ها)	روان پزشک، روان درمانگر

فردریش (فردریک) سالومون پرلز (به آلمانی: Fritz Perls) (زاده ۸ ژوئیهٔ ۱۸۹۳- مرگ ۱۴ مارس ۱۹۷۰)، معروف به فریتس پرل، روان پزشک و روان درمانگر برجسته آلمانی الاصل بود. پرل اصطلاح «گشتالت درمانی» را به منظور شناخت روشی برای روان درمانی که به همراه همسرش لورا پرلز در دهه‌های ۱۹۴۰ و ۱۹۵۰ ایجاد کرده بودند ابداع کرد. پرلز در سال ۱۹۶۴ به مؤسسه اسالن پیوست و زندگی خود را تا سال ۱۹۶۹ آنجا سپری کرد. رویکرد او به روان درمانی در ارتباط با روان‌شناسی گشتالت، و نه عیناً مشابه با آن، می‌باشد و متفاوت با روان درمانی نظری گشتالت می‌باشد.

هسته مرکزی فرایند گشتالت درمانی با آگاهی از احساس، ادراک، احساسات جسمی، هیجان و رفتار، در زمان حاضر افزایش می‌یابد. بر رابطه، همراه با ارتباط بین خود، محیط آن، و دیگری تأکید شده است.

زندگی

فریتس پرل در سال ۱۸۹۳ در برلین، آلمان متولد شد. او با شیوه زندگی بوهمین در برلین بزرگ شد.

از او انتظار می‌رفت که همانند دایی اش به دنبال تحصیل در رشتهٔ حقوق برود، اما در عوض شروع به تحصیل در رشتهٔ پزشکی کرد. پرلز در طول جنگ جهانی اول به ارتش آلمان ملحق شد. او بعد از جنگ در سال ۱۹۱۸ به تحصیل در رشتهٔ پزشکی ادامه داد و دو سال بعد به عنوان متخصص اعصاب و روان فارغ‌التحصیل شد. پرلس پس از آن دستیار کورت گلدشتاین، کسی که با سربازهایی که دچار ضربه مغزی شده شده بودند کار می‌کرد، شد؛ و در نهایت پرلس به روان تحلیل گری علاقه‌مند شد.

فریتس پرل در سال ۱۹۲۷ به عضویت سمینارهای فنی ویلهلم رایش در وین درآمد. تفکرات رایش از تحلیل شخصیت پرلس را به شدت تحت تأثیر قرار داد؛ و در سال ۱۹۳۰ رایش سرپرست ارشد روانکاو پرلس در برلین شد.

پرلس در سال ۱۹۳۰ با لورا پرلز (با نام اصلی Lore Posner) ازدواج کرد و صاحب دو فرزند به نام‌های رینیت و استفان شدند. خیلی زود پس از به روی کار آمدن رژیم هیتلر در سال ۱۹۳۳، به علت نژاد یهودی خود، و نیز به علت فعالیت‌های سیاسی ضد فاشیستی خود قبل از آن زمان فریتس پرل، لورا و فرزند اولشان رینیت به هلند گریختند و یک سال پس از آن به آفریقای جنوبی، جایی که پرلس یک مؤسسه آموزشی روان تحلیل گری بنا نهاد مهاجرت کردند. در سال ۱۹۳۶ او ملاقاتی کوتاه و نه چندان رضایت بخش با فروید داشت.

فریتس پرل در سال ۱۹۴۲ به ارتش آفریقای جنوبی ملحق شد و به عنوان روان پزشک ارتش با درجهٔ سروان تا سال ۱۹۴۶ خدمت کرد. مادامی که پرلز در آفریقای جنوبی بود تحت تأثیر نظریه «کل نگری» جان اسموتس قرار داشت. در طول این مدت، پرلز اولین کتاب خود؛ نفس، گرسنگی، و پرخاشگری را (انتشار در سال ۱۹۴۲ و باز نشر در سال ۱۹۴۷) نوشت. لورا پرلز نگارش دو بخش از این کتاب را بر عهده داشت.

فریتس و لورا پرلز در سال ۱۹۴۶ آفریقای جنوبی را به مقصد نیویورک ترک کردند، جایی که فریتز پرلز مدت کوتاهی با کارن هورنای و ویلهلم رایش کار کرد. پرلز کتاب دوم خود را با مساعدت نویسنده و روشن فکر اهل نیویورک، پاول گودمن، کسی که نگارش بخش نظری دوم کتاب را بر اساس نکته‌های دست‌نویس پرل بر عهده گرفت، نوشت. پرل و گودمن تحت تأیر کار کورت لوین و اتوو رنک قرار داشتند. همراه با بخش تجربی ابتدای کتاب که توسط رالف هفرلین نوشته شد، کتاب با عنوان گشتالت درمانی در سال ۱۹۵۱ چاپ شد.

پس از آن، فریتس و لورا اولین مؤسسه گشتالت را در آپارتمان خود در منهتن دایر کردند. فرتس پرل به منظور برگزاری کارگاه‌های آموزشی و آموزش گشتالت شروع به سفر در سراسر ایالات متحده آمریکا کرد.

در خارج از حیطه علم رواندرمانی معروفیت فریتس پرل بدلیل متنی است که از آن با عنوان زمزمه گشتالت یاد میشود.

در سال ۱۹۶۹ پرل مؤسسه اسالن را ترک و انجمن گشتالت را در دریاچه کوویچان در جزیره ونکوور کانادا پایه‌گذاری کرد.

فریتس پرل در تاریخ ۱۴ مارس ۱۹۷۰ بعد از عمل جراحی قلب در بیمارستان یادبود لوییس ای. ویس در شیکاگو بر اثر حملهٔ قلبی درگذشت.

کتاب‌شناسی

• پرل، اف. نفس، گرسنگی و پرخاشگری (۱۹۴۲–۱۹۴۷) شابک ۰-۱۸-۹۳۹۲۶۶-۰
• پرل، اف، هفرلین، آر؛ و گودمن، پی. درمان گشتالتی: هیجان و رشد در شخصیت انسان (۱۹۵۱) شابک ۵-۲۴-۹۳۹۲۶۶-۰

پیوند به بیرون