سیگار برگ (به انگلیسی: Cigars) به لوله بزرگ مجتمع از تنباکو گفته می‌شود که در داخل یک برگ قرار می‌گیرد.
سیگار برگ را همانند سیگار استفاده می‌کنند. این سیگار را اوایل قرن اوّل میلادی سرخ پوستان استفاده می‌کردند، البته سیگارِ مرسوم در ایران، در انگلیسی سیگارت (Cigarett) نام دارد و سیگار برگ به صورت سیگار (Cigar) تلفظ می‌شود.
تاریخچهٔ سیگار برگ
جهانگرد معروف کریستف کلمب برای اولین بار توتون را به اروپا معرفی کرد. دو تن از ملوانان کریستف کلمب که در بسیاری از سفرها او را همراهی می‌کردند رودریگو دی جرز و و لوئیس دی تورز برای اولین بار توتون را در جزیره هیسپانیولا مشاهده کردند. بومیان منطقه به رسم دوستی سیگار برگ به آنها تعارف کردند و آنها نیز آنرا پذیرفتند. البته دلیل پذیرش آنها عطر گیرا و بسیار عجیب این ماده مخدر برای آنها بوده‌است.
از آن پس توتون و تنباکو به‌طور گسترده‌ای در جزیره کارائیب مرسوم گشت. سپس همین ملوانان دوباره این ماده مخدر را در کوبای امروزی مشاهده کردند. در خاطرات این ملوانان از سیگار برگ به صورت برگ‌های پیچیده شده در هم که خشک گردیده‌اند و از آن دود زیادی بلند می‌شود یاد شده‌است. در همین حال اکثر ملوانان اسپانیایی کریستف کلمب از سیگار استفاده می‌کردند و این رسم در بین سایر ملوانان نیز شایع گشته بود. سیگار بدین ترتیب وارد اسپانیا و پرتغال گردید. از آن پس از سیگار توسط ژان نیکوت، سفیر وقت فرانسه در پرتقال به فرانسه برده شد. سپس به ایتالیا راه یافت و از آنجا توسط سروالتر رالی به آمریکای (کنونی) و انگلستان راه یافت. اکنون تمام اروپا با استعمال سیگار آشنا شده بود و در اواسط قرن شانزدهم به امری رایج در انگلستان تبدیل شد. در سده نوزدهم میلادی هنوز سیگار کالایی کمیاب است ولی استعمال آن شایع گردیده‌است. در سال ۱۹۰۵ بیش از ۸۰۰۰۰ کارخانه کوچک تولید سیگار برگ در آمریکا وجود داشت که اغلب آنها مغازه‌ها یا کارخانجات کوچکی بودند که به صورت خانوادگی اداره می‌شدند.
در آغاز از توتون و تنباکو به عنوان یک ماده دارویی یاد می‌شد. در سال ۱۵۹۲ میلادی کشتی بادبانی سان کلمنه ۵۰ کیلوگرم از بذر آن را به ارمغان آورد. از آن پس از بذر توتون توسط مبلغان کاتولیک به دلیل آب و هوای بسیار مناسب به فیلیپین منتقل و کشت گردید. پادشاه ادوارد یکی از طرفداران پروپا قرص سیگار به‌شمار می‌آید. البته در حال حاضر کارخانه‌ای با نام کینگ ادوارد به یادبود توجه این شخص به سیگار برگ، در حال تولید سیگار برگ می‌باشد. گرانت رئیس‌جمهور آمریکا، زیگموند فروید و وینستون چرچیل و مارک توین را می‌توان از بزرگترین طرفداران سیگار برگ دنیا به شما آورد. تقریباً در تمام عکس‌های به جا مانده از این اشخاص، در حال استعمال سیگار برگ هستند.
تفاوت‌های سیگار و سیگار برگ
طریقهٔ مصرف: سیگارت را از طرف فیلترش میان دو لب می‌گذارند و مانند قلیان، با پک زدن، دود آن را به داخل ریه‌ها می‌کشند؛ سیگار برگ را نیز میان دو لب می‌گذارند، اما دود آن را به داخل ریه‌ها نمی‌کشند. بلکه با چرخاندن آن و پک‌های بسیار آرام آن را به داخل دهان می‌کشند و پس از چند ثانیه رها می‌کنند.
بو و مزه: اغلب، بو و مزهٔ یک سیگارت، تفاوتی با سیگارتِ دیگر ندارد و بیشتر، وزن آنها (سنگینی و سبکی) معیار است. اما در سیگار برگ طعم و بوی آلبالو، وانیل، قهوهٔ ساده و موکا و… را داریم.
اندازه: شاید قطر سیگارت‌ها گوناگون باشد اما به ندرت مشاهده می‌شود که طول آنها متفاوت باشد. این در حالی است که سیگار برگ‌ها علاوه بر عرض، در طول هم متفاوت هستند.
مصرف
روشن کردن
بهتر است سیگار برگ را با فندک بنزینی روشن نکرد، تا بوی بنزین نگیرد. بهترین گزینه برای روشن‌کردن سیگار برگ، فندک‌های گازی است.
کام گرفتن
در سیگارهای معمولی، دود حاصل از پک‌زدن را با عملی به اسم سینه‌کش‌کردن وارد ریه‌ها می‌کنند، اما دود سیگار برگ را پس از پک‌زدن باید در دهان چرخاند و خارج کرد، که اصطلاحاً به این عمل «چس‌دود» می‌گویند.
سیگار برگ تنها سیگاری است که می‌توانید آن را خاموش و مجدداً از نو بکشید. برای این کار از قیچی‌های مخصوص استفاده می‌گردد که به آن گیوتین یا کاتر سیگار برگ گفته می‌شود.
اندازه و شکل
سیگار برگ را معمولاً بر اساس اندازه و شکل دسته‌بندی می‌کنند که به مجموع اندازه و شکل یک سیگار برگ، «ویتولا»ی آن سیگار گفته می‌شود.
سایز یک سیگار برگ را با اندازه حلقه‌اش (قطر لوله) و دیگر با طولش اندازه می‌گیرند. طول را با سانتی‌متر و میلی‌متر و همچنین با اینچ اندازه می‌گیرند و اندازه حلقه را علاوه بر میلی‌متر و سانتی‌متر با یک شصت و چهارم یک اینچ اندازه می‌گیرند. (یعنی اگر یک سیگار برگ حلقه‌اش ۴۸ باشد یعنی قطرش ۴۸/۶۴ ام یک اینچ است یعنی ۱۹ میلی‌متر)
سیگار پاره جو
معمول‌ترین شکل برای سیگار پاره‌جو است که گاهی “کوروناً هم نامیده می‌شود. کورونا را سابقاً معیار قرار می‌دادند و بقیه شکل‌ها را با آن می‌سنجیدند (مثلا گفته می‌شود کورونا دوبل یا نیم کورونا).
سیگارهای پاره جو بدنه‌ای استوانه‌ای دارند و ابتدا و انتهایشان یک سایز است، یک سرش باز و یک سرش بسته می‌ماند. طرف بسته را باید باز کرد که سه روش عمده برای باز کردنش وجود دارد. یا با کاتر می‌برند یا مثل V باز می‌کنند یا با دستگاه مخصوص برش درونش ایجاد می‌کنند که می‌توانید دراین مقاله اطلاعات دقیق‌تری در این باره پیدا کنید.
سیگار فیگورادو
سیگارهایی که اشکال خاص و گاه منحصر به فردی داشته باشند همه تحت نام فیگورادو جمع می‌شوند. معمولاً قیمتشان بیشتر از پاره‌ژوها است احتمالاً به خاطر سختی تولیدشان.
در قرن نوزدهم میلادی سیگارهای فیگورادو بیشترین محبوبیت را داشتند حتی بیشتر از پاره‌ژوها ولی از دهه ۱۹۳۰ به بعد کم‌کم از محبوبیتشان کاسته شد. تا اینکه اخیراً دوباره کمی سر زبان‌ها افتاده و محبوبیت دوباره‌ای یافته‌اند و تولیدکنندگان سراغش رفته‌اند. تا جایی که برند کوبایی “کواباً فقط سیگارهای فیگورادو تولید می‌کند.
سیگاریلو
سیگاریلو، به سیگارهای ماشین پیچی گفته می‌شود که از عموم سیگاربرگ‌ها کوچکتر هستند و بزرگ‌تر از سیگارت‌های پاکتی. سایز و اندازه اش تقریباً به پاناتلا شبیه است و کمی کوچکتر از آن. و مثل چروت‌ها.
سیگاریلوها معمولاً فیلتر ندارند ولی گاهی در انتهایشان تکه‌ای چوبی یا پلاستیکی قرار داده می‌شود. از کاغذ برای پیچیدن سیگاریلو استفاده نمی‌شود ولی برای پر کردنش از خرده تنباکو استفاده می‌شود و مانند سیگاربرگ لانگ فیلر نیست که برگ کالمل پیچیده شود. دود سیگاریلوها را هم معمولاً در دهان نگه می‌دارند و به ریه نمی‌دهند هرچند برخی خلاف آن عمل می‌کنند!
برندهای مشهور
- کوهیبا (cohiba)
- فلیس (phillies)
- کینگ ادوارد (king edward)
- لوئیس مارتینز (Luis Martinez)
- بک وودز (backwoods)
- جولیوس سزار (Julius Caesar)
- کولومبوس (culombus)
- ویلیجر (villiger)
- دانشنامه رشد بایگانی‌شده در ۱۸ ژانویه ۲۰۱۶ توسط Wayback Machine