سندرم هیرفوردت

Heerfordt syndrome
نام دیگر	Uveoparotid fever,Heerfordt–Mylius syndrome, Heerfordt–Waldenström syndrome, and Waldenström's uveoparotitis
تخصص	آنژیولوژی
طبقه‌بندی و منابع بیرونی

سندرم هیرفورد تظاهر نادر سارکوئیدوز است . علائم شامل التهاب چشم ( یووئیت ) ، تورم غده پاروتید ، تب مزمن و در بعضی موارد ، فلج اعصاب صورتی است .

علل

هنوز علت قطعی سندرم هیرفوردت به طور قطعی مشخص نشده است. از بیمارانی که مبتلا به سندرم هیرفوردت تشخیص داده شده اند ،۱۵ درصد از اقوام نزدیک آنها نیز دارای این سندرم است. یک توضیح ممکن این است که این سندرم از ترکیبی از یک عامل محیطی و یک استعداد ارثی ناشی می شود. مایکوباکتریوم و Propionibacteria گونه هر دو به عنوان عامل زیست محیطی مطرح شده است، هر چند شواهد برای این بی نتیجه است.

تشخیص

در بیمارانی که قبلاً مبتلا به سارکوئیدوز تشخیص داده شده اند ، می توان از علائم این سندرم که شامل پاروتیت ، تب ، فلج عصب فاشیال و یوئیت قدامی است ، سندرم هیرفورد را تشخیص داد. در موارد پاروتیت ، از بیوپسی با هدایت سونوگرافی استفاده می شود تا احتمال وجود لنفوم را کنار بگذارد . بسیاری از علل احتمالی از فلج عصب صورت، از جمله بیماری لایم ، اچ آی وی ، سندرم Melkersson-روزنتال ، شوانوم ، و فلج بل نیز وجود دارد . سندرم هیرفورد بهبود خود به خودی دارد.

درمان

درمان های سارکوئیدوز شامل کورتیکواستروئیدها و داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی است .

شیوع

در ایالات متحده شیوع سارکوئیدوز تقریباً 10 مورد در هر 100000 سفیدپوست و 36 مورد در هر 100000 سیاه پوستان است . سندرم هیرفوردت در 4/1 تا 6/5 درصد مبتلایان به سارکوئیدوز وجود دارد.

تاریخچه

این بیماری اولین بار در سال 1909 توسط چشم پزشک دانمارکی کریستین فردریک هیرفورد توصیف شد که اکنون این سندرم برای او نامگذاری شده است. در ابتدا به اوریون نسبت داده می شد ، اما پس از مطالعات بیشتر توسط پزشک سوئدی Jan G. Waldenström در سال 1937 ، به عنوان یک تظاهر متمایز از سارکوئیدوز طبقه بندی شد.

همچنین ببینید

• بیماری Darier – Roussy
• سارکوئیدوز
• لیست شرایط پوستی

یادداشت