ساوه شاه نام یکی از شاهان ترک زاد است که در عهد شاهنشاه هرمزد چهارم ساسانی به ایران حمله کرد. جای گذر سپاه او دشت هری است. نام این خاقان ترک در اصل باغا خاقان بوده که در منابع ایرانی [به اشتباه] ساوه شاه آورده شده است .
در شاهنامه از اندازهٔ سپاه او چهارصد هزار نفر با هزار و دویست پیل جنگی یاد می‌شود.
هرمزد برای رزم با او بهرام چوبینه را به عنوان سپهبد با سفارش مهران ستاد که یکی از در باریان شهنشاه کسری نوشین روان بود گزین می‌کند و سرانجام سپاه او را در هم می‌شکند و سر ساوه شاه را از تنش جدا می‌کند.
شعر شاهنامه
| بیامد ز راه هری ساوه شاه | ابا پیل و با کوس و گنج و سپاه | |
| گر از لشکر ساوه گیری شمار | برو چارصد بار بشمر هزار | |
| ز پیلان جنگی هزار و دویست | تو گفتی مگر بر زمین راه نیست | |
| ز دشت هری تا در مرورود | سپه بود آگنده چون تار و پود | |
| وزین روی تا مرو لشکر کشید | شد از گرد لشکر زمین ناپدید | |
| به هرمز یکی نامه بنوشت شاه | که نزدیک خود خوان ز هر سو سپاه | |
| برو راه این لشکر آباد کن | علف ساز و از تیغ ما یاد کن | |
| برین پادشاهی بخواهم گذشت | به دریا سپاهست و بر کوه و دشت |
بر گرفته از
شاهنامهٔ فردوسی
سایت اینترنتی: http://ganjoor.net/ferdousi/shahname/hormozd/sh1