| بخش از مجموعه |
| زبان‌شناسی |
|---|
 درگاه
|
روان‌شناسی زبان علم مطالعهٔ عوامل روان‌شناختی و عصب‌شناختیِ اکتساب، کاربرد، درک و تولید زبان است. مطالعات اولیه در حوزهٔ روان‌شناسی زبان عمدتاً فلسفی است؛ زیرا در گذشته داده‌های منسجمی درباب نحوهٔ عملکرد مغز در دسترس نبوده‌است. روان‌شناسی زبان به مطالعهٔ آن دسته از فرایندهای شناختی می‌پردازد که تولید جملات دستوری و معنادار و نیز درک واژه‌ها، پاره‌گفتارها، و متن را ممکن می‌سازند.
پژوهش‌های نوینِ روان‌شناسی زبان از زیست‌شناسی، عصب‌شناسی، علوم شناختی و نظریهٔ اطلاعات بهره می‌گیرد تا نحوهٔ پردازش زبان توسط مغز را مورد مطالعه قرار دهد.