درختچه‌زار (به انگلیسی: Shrubland، Scrubland)، یک جامعه گیاهی است که با پوشش گیاهی چیرهٔ درختچه مشخص می‌شود که اغلب شامل علف‌ها، گیاهان و ژئوفیت‌ها نیز می‌شود. درختچه‌زار ممکن است به‌طور طبیعی رخ دهد یا در نتیجهٔ فعالیت‌های انسانی باشد. ممکن است نوع پوشش گیاهی بالغ در یک منطقه خاص باشد و در طول زمان پایدار بماند، یا یک جامعه انتقالی که به‌طور موقت در نتیجه یک اختلال، مانند آتش‌سوزی رخ می‌دهد. وضعیت پایدار ممکن است با اختلالات طبیعی منظم مانند آتش‌سوزی یا علف‌چری حفظ شود. بوته‌زار به دلیل خطر آتش‌سوزی ممکن است برای سکونت انسان نامناسب باشد. این اصطلاح در سال ۱۹۰۳ ابداع شد.
گونه‌های درختچه‌زاری معمولاً طیف گسترده‌ای از سازگاری‌ها را با بروز آتش‌سوزی نشان می‌دهند، مانند تولید دانه‌های سنگین، غده‌های چوبی لیگنوتوبر و جوانه‌زنی ناشی از آتش.
برای درختچه‌هایی با ارتفاع ۲–۸ متر، شکل‌های ساختاری زیر حاصل می‌شود:
- پوشش شاخ و برگ انبوه (۷۰–۱۰۰٪) - بوته‌های فشرده
- پوشش شاخ و برگ نیمه‌انبوه (۳۰–۷۰٪) - بوته‌های باز
- پوشش شاخ و برگ تنک (<۱۰٪) - درختچه‌های باز و بلند
برای درختچه‌های کمتر از ۲ متر، شکل‌های ساختاری زیر حاصل می‌شود:
- پوشش شاخ و برگ انبوه (۷۰–۱۰۰٪) - خلنگزار فشرده
- پوشش شاخ و برگ نیمه‌انبوه (۳۰–۷۰٪) - خلنگزار باز
- پوشش شاخ و برگ تنک (۱۰–۳۰٪) - درختچه‌های کم
- پوشش شاخ و برگ بسیار تنک (<۱۰٪) - درختچه‌های باز و کم‌ارتفاع