خاک قمری یا خاک ماه، عبارت است از اندازه ذرات سنگ‌پوشه در کره ماه که در قالب سلنوگرافی مکشوف و یا استحصال می‌گردد. خواص آن به طور قابل‌توجهی می‌تواند با خصوصیات خاک زمینی متفاوت باشد. خصوصیات فیزیکی خاک قمری در وهله نخست نتیجه تجزیه مکانیکی بازالت و آنورتوزیت است که در اثر ضربات مداوم رویداد برخوردی و پدیده‌بمباران ذرات اتمی شارژشده میان‌ستاره‌ای در طول سال‌های مدید و متوالی شکل گرفته است.