Продолжая использовать сайт, вы даете свое согласие на работу с этими файлами.
جاپ مالا
جاپ مالا | |||||||||||||||||||||||
Chinese name | |||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
زبانهای چینی | 佛珠 | ||||||||||||||||||||||
معنای تحتاللفظی | "Buddha pearls" | ||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||
Japanese name | |||||||||||||||||||||||
کانجی | 念珠, 数珠 | ||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||
سانسکریت name | |||||||||||||||||||||||
سانسکریت | mālā (माला) | ||||||||||||||||||||||
جاپامالا یا مالا (سانسکریت: माला ؛ mālā ، به معنای " گل بند " رشته ای از مهره های نیایش است که معمولاً در هندوئیسم ، جینیسم ، سیکیسم ، بودیسم و شینتو استفاده می شود. برای تمرین معنوی که در سانسکریت به جاپا . آنها شبیه سایر اشکال مهره های نیایش هستند که در ادیان مختلف جهان مورد استفاده قرار می گیرند و بعضی اوقات در انگلیسی به عنوان " رزاری " خوانده می شوند.
تاریخچه
منشأ این مهره ها ناشناخته است ، و استفاده از مهره ها برای شمارش یک عمل فراگیر در فرهنگ های باستان بوده است. در ادبیات چینی پیش از معرفی بودیسم در دوره سلسله هان ، هیچ اشاره ای به مالاها صورت نگرفته است ، و این نشان می دهد که این شیوه از هندوستان به چین گسترش یافته و ممکن است در آنجا سرچشمه گرفته باشد. هیچ اشاره ای به مالا در آگما ها یا پالی نیکایاها طورت نگرفته است،که به طور کلی به عنوان قدیمی ترین ادبیات بودایی در نظر گرفته می شوند، و مشخص نیست که آیا استفاده از آنها از بودایی ها یا از برهمن، جین، و یا جامعه مذهبی هندی دیگر سرچشمه گرفته است. مالاها ممکن است در اوایل هنر برهمانی و هندو به عنوان بخشی از لباس خدایان یا نمازگزاران ظاهر شود ، اما تمایز آن از گردنبندهای تزئینی یا تزئینات دشوار است. اولین تصویر واضح و روشن از یک مالا نشان می دهد که به عنوان ابزاری برای تلاوت استفاده می شود ، به جای اینکه یک گردنبند یا دکوراسیون باشد ، از یک تصویر بدیشتاتوا ساخته شده در دوران سلسله شمالی وی در چین در قرن چهارم و ششم در است ، این مالا در دست گرفته شده استبجای پوشیده شدن.
طریقه استفاده
مانترا ها به طور معمول صدها یا حتی هزاران بار تکرار می شوند. از مالا ها استفاده می شود تا بتوان به جای تمرکز بر شمارش تکرارهای آنها ، روی معنا یا صدای مانترا تمرکز کرد.
رسم و رسوم
بودیسم ژاپنی
در بودیسم در ژاپن ، دانه های تسبیح بودایی به عنوان اُزو ( مهره های شمارشی) یا اُنِجو (مهره های اندیشه) شناخته می شوند. فرقه های مختلف بودایی در ژاپن ازو های مختلفی دارند و از آنها به شکلی متفاوت استفاده می کنند. به عنوان مثال ، بودیسم شینگون ، تاندای و نیچیرین بودیسم ممکن است از دانه های نماز طولانی تر با رشته هایی در هر دو انتهای آن استفاده کنند که مشابه آن در سرزمین اصلی آسیا است. در حین انجام خدمات فداکاری ، ممکن است این مهره ها با هر دو دست به هم زده شود تا یک صدای سنگ زنی نرم ایجاد شود ، که به نظر می رسد دارای اثر پاک کننده است. با این حال ، در شین بودیسم ، مهره های نماز به طور معمول کوتاه تر هستند و بر روی هر دو دست بسته می شوند و در کنار هم قرار ندارند.
استفاده از زیبایی
در سالهای اخیر ،دربین افراد غیر دینی متداول شده است که از مهره هایی به عنوان لوازم جانبی پوشیده شوند ، بدون اینکه مهره ها هیچگونه مفهوم مذهبی داشته باشند. از زمان سلسله مینگ ، هنگامی که مالاها به عنوان لوازم جانبی شیک توسط اعضای دادگاه چین مورد استفاده قرار گرفتند، شیوه های مشابهی دیده شده است. قانون تعدیل هزینه موارد استفتده از مالاها در دوره سلسله چینگ را تنظیم می کرد.
یادداشت
- Apte, V.S. (1965), The Practical Sanskrit Dictionary (Fourth revised and enlarged ed.), Delhi: Motilal Banarsidass Publishers, ISBN 81-208-0567-4