Мы используем файлы cookie.
Продолжая использовать сайт, вы даете свое согласие на работу с этими файлами.

ترومای حاد

Подписчиков: 0, рейтинг: 0
جا به جایی بیمار ترومایی با استفاده از تجهیزات مربوط
ترومای حاد
تخصص طب اورژانس ویرایش این در ویکی‌داده
طبقه‌بندی و منابع بیرونی
آی‌سی‌دی-۱۰ T79
آی‌سی‌دی-۹-سی‌ام 900-957
دادگان بیماری‌ها 28858
مدلاین پلاس 000024
ئی‌مدیسین trauma
سمپ D014947

ضربه یا تروما (به انگلیسی: Trauma) در دانش پزشکی به هر نوع ضربه، جراحت ، شوک، آسیب و حادثه وارد شده بر بدن گفته میشود، مشروط به اینکه از خارج به بدن وارد شده باشد و عامل درونی، علت ایجاد آسیب نباشد. از سال ۱۹۶۷ میلادی افراد آسیب دیده ترومایی به عنوان یک بیمار و نه یک حادثه دیده مورد توجه قرار گرفتند با این وضعیت بخش اورژانس و مراقب های پزشکی تغییرات مهم و مثبتی انجام دادند. تروما چهارمین عامل آماری در مرگ و میر در جهان شناخته می ‌شود.

تروما هر آسیبی است که در اثر افزایش انرژی ورودی به بدن ایجاد شود. این انرژی ممکن است از نوع ضربه مکانیکی، حرارتی (سوختگی)، شیمیایی یا نوع دیگر باشد. اهمیت تفاوت این موضوع در اورژانس و فوریت های پژشکی مشخص میشود، مثلا در برخورد با بیمار دچار سنکوپ و یا شوک، اگر عامل آن بیماری باشد، امدادگر به راحتی میتواند اقدام به جا به جایی بیمار کند، ولی در شرایط تروما، به علت وجود احتمال آسیب های شدید مانند قطع نخاع، هر نوع جا به جایی و حرکت بیمار بدون حمایت و ثابت نموندن بدن و توسط اشخال غیر مجرب ممنوع است. تروما را میتوان بر اساس مکانیسم آسیب (حوادث ترافیکی، سقوط، حوادث منزل...) محل آسیب (سر، شکم و...) و یا بر اساس ویژگی های عامل ایجاد کننده تروما (ترومای نافذ شکم (یا شی برنده) یا ترومای غیر نافذ (بلانت) و همچنین ترومای حرارتی یا فشاری (باروتروما) و غیره تقسیم بنده نمود.منبع

پیشگیری و درمان

در مبحث تروما اقدامات پیشگیرانه طولانی مدت و برنامه ریزی شده امکان پذیر نیست. در این امر فقط احتیاط و مراقبت شرط است اما احتیاط هم نمی تواند به طور کامل موثر باشد چرا که عوامل خارجی در تروما حرف اول و اصلی را می زنند و هیچ عاملی درونی باعث تروما نمی شود.

در بیماران ترومایی مهمتر از درمان، زمان و نوع انتقال بیمار به مراکز بهداشتی و اورژانس و مراقبت های اولیه است. در واقع اهمیت مقابله با تروما در اورژانس و فوریت‌های پزشکی مشخص می‌شود. به گزارش سیناپرس، برای نمونه فردی که دچار سنکوپ و یا شوک می شود اگر عامل ایجاد آن بیماری و از درون فرد بیمار باشد امدادگر به آسانی می تواند بیمار را جابه جا کرده و اقدامات درمانی را شروع کند اما اگر عامل تروما باشد، به علت وجود احتمال آسیب‌ های شدید مانند قطع نخاع، هر نوع حرکت و جابجایی بیمار توسط اشخاص غیر مجرب و یا بدون حمایت و ثابت نمودن اعضای حساس بدن ممنوع است. محققان مرکز پزشکی دانشگاه آلاباما در بیرمنگام انگلستان در جدیدترین تحقیقات خود دریافتند که آگاهی والدین از نشانه های آسیب های مغزی یا نخاعی باعث می شود تا با اقدامات لازم (حتی حرکت ندادن و جابه جا نکردن بیمار) پیش از حضور امدادگران اورژانس به مراقب های درمانی و نتیجه کار کمک به سزایی کنند.

پژوهشگران دانشگاه ماساچوست در ایالات متحده آمریکا طی تحقیقات اخیر خود دریافتند افزایش شانس بهبود، جراحی موفق و درمان زخم های خارجی شکم، به طرز معناداری بیشتر از زمان مشابه و نحوه بهبود زخم های داخلی است. پژوهشگران دانشگاه یوتای آمریکا نیز در مطالعات اخیر خود به این نکته پی بردند که در روند درمان تروما و زخم های ایجاد شده در بدن، به ویژه در زخم های داخلی و آسیب های وارد شده به لوزالمعده، عوامل پیش بینی کننده مرگ و میر مستقل عبارتند از: سن، میزان شدت آسیب و تعداد گلبول های قرمز .

باورهای غلط

نزدیکترین اورژانس مناسب ترین محل برای انتقال بیمار ترومایی و آسیب دیده است: این باور غلط است چرا که در بیماران ترومایی با توجه به نوع آسیب و شدت آن باید اقدامات اولیه بهداشتی و مراقب ها را انجام داد که ممکن است در نزدیک ترین اورژانس امکانات لازم برای این بیمار ترومایی وجود نداشته باشد. در حقیقت موثر بودن مراقب های درمانی بیمار ترومایی از پیگیری روند درمان در اورژانس آغاز شده و ادامه پیدا می کند. مصرف سوپ پای مرغ و قلم گاو برای ترومای زانو و استخوان: پزشکان معتقدند که این باور که در میان عموم مردم رواج پیدا کرده نادرست است و بیشتر از اینکه سودمند واقع شود امکان بدتر شدن عارضه به ویژه برای آسیب دیدگی زانو را دارد چرا که این غذاها از چربی بالایی برخوردارند و وزن بیمار را افزایش می دهند. افزایش وزن در جراحت های زانو و استخوان مشکلات بیشتری برای بیمار ایجاد خواهد کرد. برای استفاده از این غذاها با پزشک بیمار مشورت کنید. منبع

دسته‌بندی

تروما را می‌توان براساس محل آسیب مانند ترومای سر، ترومای شکم و جُز اینها تقسیم‌بندی کرد یا بر اساس وی‍ژگی‌های عاملِ ایجادکنندهٔ تروما مانند ترومای نافذ شکم (مثلاً با شیء بُرنده) یا ترومای غیرنافذ (بلانت) و همچنین ترومای حرارتی یا فشاری (باروتروما) و جُز اینها نام‌گذاری کرد.

پیوند به بیرون

طبقه‌بندی

Новое сообщение