تجربهٔ خروج از بدن یا برون‌فکنی اثیری (به انگلیسی: Out-of-body experience)؛ تجربه‌ای است که عموماً با حس شناور شدن، خارج از جسم همراه است و در برخی از موارد، شخص ممکن است بدن فیزیکی خود را از نقطه‌ای خارج از بدنش مشاهده کند.
تجربه خروج از بدن، معمولاً در ابتدای بیدار‌شدن یا زمان به‌خواب‌رفتن برای افراد اتفاق می‌افتد. نوع دیگری از این تجربه، تجربه نزدیک‌به‌مرگ نام دارد و زمانی اتفاق می‌افتد که فرد، درحال مرگ است. برخی افراد، درهنگام دوی ماراتون یا کوه‌نوردی نیز، آن را تجربه کرده‌اند.
ممکن است این حالت بارها برای افراد مختلف اتفاق بیفتد و گاهی ممکن است فرد، به خواب رفته و حضور در این حالت و اموری که در آن صورت گرفته را فراموش کند. حالت سرخوشی، بی‌وزنی و سبکی‌ای که افراد در این حالت گزارش کرده‌اند، بسیار شبیه به خروج روح از بدن در هنگام مرگ است.
در عرفان این تجربه را «خلع بدن» یا «موت اختیاری» می‌نامند که گفته می‌شود عارف به‌صورت اختیاری، این کار را انجام می‌دهد.
پانویس
جستارهای وابسته
پیوند به بیرون
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ تجربه خروج از بدن موجود است. |
| موضوعات |
|
|---|---|
| سازمان‌ها |
|
| فراروان‌شناسان |
|
| انتشارات |
|
| شکاکان |
|
