Продолжая использовать сайт, вы даете свое согласие на работу с этими файлами.
بکلابوویر
دادههای بالینی | |
---|---|
نامهای دیگر | BMS-791325 |
وضعیت قانونی | |
وضعیت قانونی |
|
شناسهها | |
| |
شمارهٔ سیایاس | |
پابکم CID | |
کماسپایدر | |
UNII | |
KEGG |
|
دادههای فیزیکی و شیمیایی | |
فرمول شیمیایی | C۳۶H۴۵N۵O۵S۱ |
جرم مولی | ۷۰۰۲۶۵۹۸۵۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰♠۶۵۹٫۸۵ g·mol−1 |
مدل سه بعدی (جیمول) | |
| |
|
بکلابوویر (انگلیسی: Beclabuvir) (همچنین با نام تحقیقاتی BMS-791325، به اختصار BCV نیز شناخته میشود) یک داروی ضد ویروسی برای درمان عفونت ویروس هپاتیت ث (HCV) است که در کارآزماییهای بالینی مورد مطالعه قرار گرفته است. در فوریه ۲۰۱۷، بریستول-مایرز اسکوئیب، حمایت مالی آزمایشی پس از بازاریابی بکلابوویر را در ترکیب با آسوناپرویر و داکلاتاسویر برای مطالعه مشخصات ایمنی این ترکیب در رابطه با عملکرد کبد آغاز کرد. از فوریه ۲۰۱۴ تا نوامبر ۲۰۱۶، یک کارآزمایی بالینی فاز II بر روی ترکیب آسوناپرویر/داکلاتاسویر/بکلابوویر (در کارآزمایی به بکلابوویر BMS-791325 گفته میشود) بر روی بیماران آلوده به هر دو HIV و HCV انجام شد. افزون بر این، یک متاآنالیز اخیر از شش کارآزمایی بالینی منتشر شده، نرخ پاسخ بالایی را در بیماران مبتلا به ژنوتیپ ۱ HCV که با داکلاتاسویر، آسوناپروویر و بکلابوویر درمان شدهاند، صرف نظر از استفاده از ریباویرین، درمان قبلی مبتنی بر اینترفرون، یا محدودیت در بیماران مبتلا به ۸ بیمار غیرسیروتیک، IL نشان داد.
فارماکولوژی
بکلابوویر به عنوان یک مهارکننده NS5B (RNA پلیمراز) عمل میکند.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Beclabuvir». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۱۶ فوریه ۲۰۲۲.
هپاتیت سی |
|
||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
هپاتیت دی | |||||||||
پیکورناویروس | |||||||||
عوامل ضد آنفلوانزا | |||||||||
چندگانه/عمومی |
|
||||||||
|