بداهه‌پردازی

بدیهه‌سازی یا بداهه‌پردازی (به ایتالیایی: Improvvisazione) ایجاد آثار هنری در حین اجرای آن است. بداهه‌نوازی امکان‌پذیر است در شعر، موسیقی، رقص، تئاتر و دیگر منابع از بداهه در هنر حرفه‌ای مربوط به هنر قوم. از زمان‌های قدیم، از افراد مختلف رده خاص از خواننده improvisers (aedy یونانی، غرب Spielmann، قصه گوهای روسیه، kobza اوکراین، قزاقستان و قرقیزستان آکین، و دیگران) وجود دارد. در هنر حرفه‌ای از بسیاری از شعر و موسیقی بداهه بداهه شاعرانه توسعه یافته‌است و معمولاً بر روی یک موضوع داده شده انجام می‌شود. درخشان شاعر و آدم Mickiewicz تعبیه کننده، در میان شاعران روسی از هنر بداهه متعلق به بهبهان Vyazemsky, V. Brusov ("چشمه آب")، و غیره تصویر شاعر و تعبیه‌کننده پوشکین در "شب در مصر" حک شد. بداهه‌نوازی شامل Impromptus سبک.

بداهه‌نوازی در موسیقی

بداهه‌نوازی در موسیقی ایجاد حرفه‌ای هنری تحت تأثیر قوم تشکیل شد و بداهه برای قرار دادن ویژگی‌های آن. شکل اولیه خود در اروپا با فرقه‌ای از موسیقی آوازی قرون وسطی در ارتباط است. از آنجا که از ضبط این موسیقی ناتمام بودند، تقریب (neumes، قلاب)، هر هنرمند به حال در یک راه یا دیگری برای بداهه‌نوازی حزب خود را دارند. تکنیک‌های بداهه به تدریج تر تنظیم می‌شود. مدارک تحصیلی و حرفه‌ای هستند مانند نوازنده ارگ برای مدت زمان طولانی توسط مهارت خود را در فرم‌های به اصطلاح بداهه رایگان پلی فونیک موسیقی مشخص (پرلود، fugues، و غیره). از آنجا که در اواخر قرن ۱۶، با تصویب انبار هم نوا - همساز (ملودی با همراهی)، موضوع به سیستم basso به اصطلاح (باس رقمی)، فراهم کردن همراهی برای ملودی بداهه را در قوانین از صدا. در قرن ۱۶–۱۸. عنصر بداهه در دکوراسیون تأثیر می‌گذارد و قطعه سازی و آوازی (اپرا) احزاب (نگاه کنید به roulade، فضل). تظاهرات بسیار هنری در هنر بداهه زینتی پیدا کرد. با این حال، سوء استفاده از بداهه، در نوبت خارجی دارای ذوق هنری، هنر ukrashatelskoe، منجر به انحطاط است. پیچیدگی فزاینده‌ای از اشکال خلاقیت موسیقی و تعمیق محتوای آن را در قرن ۱۸–۱۹. خواستار از آهنگساز بیش سوابق کامل و دقیق از آثار موسیقی از متن، حذف دلخواهی از مجری. با این حال، در خیابان ۱ از نیمی از ۱۹. بداهه‌نوازی در قالب به اصطلاح شخصیت‌های فانتزی رایگان برجسته در کار از بزرگترین آهنگسازان، هنرمندان (بتهوون، پاگانینی، لیست، شوپن). تعدادی از سبکهای موسیقی نام است، نشان می‌دهد ارتباط خود را با مشتقات جزئی با بداهه (برای مثال، "اهنگ خیالی"، "بداهتا"، "پرلود"، "بداهه"). در موسیقی مدرن بداهه عمل مهم است نه، به جز موسیقی جاز، که عناصر ذاتی بداهه (نگاه کنید به جاز)، و برخی از جریان‌های مدرن، به‌طور گسترده‌ای در بداهه خودسرانه اعمال

بداهه‌سازی در رقص

بداهه‌نوازی در رقص از دوران باستان بخش جدایی ناپذیری از مراسم قوم، بازی‌ها و جشن است. در کشورهای شرق آسیا و بداهه در رقص حفظ شود نه تنها در اجرای برنامه‌های محلی، بلکه در هنر حرفه‌ای است. بداهه‌نوازی از محدوده اولیه حرفه‌ای به بالا. رقص‌های قومی بسیاری در پاسخ به «چالش» برای نشان دادن قدرت، چابکی، جسارت، بداهه فراتر می‌رود اشکال رقص پایدار (جنس نر گرجستان، ارمنستان و دیگر رقصهای). بداهه‌نوازی در رقص فولکلور نیز در مسابقه (pereplyas روسی، و غیره) آشکار می‌شود.

اهمیت موسیقی در حال رشد در طراحی رقص در اوایل قرن ۲۰. تازه نوزادش رو به نوع دیگری از بداهه: بیان بصری از موسیقی رقص است. در درجه بزرگ هنر improvisational A. دانکن بود، مطرح شده تعدادی از مدارس تقلیدی. در نیمه دوم ۲ از ۲۰ قرن. بداهه‌نوازی عنصر اجباری رقص فولکلوریک، به‌طور گسترده‌ای در سالن رقص رقص (چارلستون، Lipsey، پیچ، لرزش، و غیره) استفاده می‌شود.

بداهه در تئاتر

بداهه‌سازی در تئاتر بازی بازیگران، بر اساس توانایی خود را به مرحله ساخت شخصیت، رفتار و ایجاد متن خود را در موضوع داده شده یا در مورد شرایط و چگونگی ارائه اسکریپت، انجام، بدون آماده‌سازی، در ارائه. منشأ خلاقیت در قوم تئاتر ذاتی در هنر مردمی در اشکال مختلف آن، بداهه نوازی یکی از عناصر ضروری است از تئاتر باستانی مرحله شرق (و در حال حاضر وجود دارد) بود، حضور داشت در ایران باستان، تئاتر قرون وسطی و رنسانس. سطح بالا از بداهه در مردم dell'arte commedia ایتالیایی (۱۶–۱۸ سی سی) فرانسوی و فارسی (۱۵–۱۶ سی سی) رسیده بود. بعدها بداهه‌نوازی در صحنه به عنوان یک دستگاه سبکی (برای مثال، C. Gozzi) باقی‌مانده‌است.

در اوایل قرن ۲۰. علاقه به بداهه نوازی در تئاتر روسیه و غرب اروپا با تمایل به تقویت نیروهای خلاق از بازیگر متصل بود، به غنی سازی را از طریق تئاتر معاصر شروع خود را به ریشه‌های از فرهنگ عامیانه. Stanislavski بداهه به عنوان روش تدریس و فعالیت‌های آموزشی با بازیگران معرفی شده‌است. تسلط بر تکنیک‌های بداهه که از dell'arte ایتالیایی commedia و غرفه روسیه، معمول برای کارگردانی جستجو از Meyerhold، خلاقیت Vakhtangov (در "شاهزاده خانم Turandot" بالا Gozzi improvisational نفوذ همه تصمیم مدیر است نمایندگی). "Semperante—۱۹۱۹–۱۹۳۸ در تئاتر در مسکو بداهه بود. هنر بداهه‌نوازی یکی از عناصر کلیدی از تربیت مدرن تئاتر است.

س

نگارخانه

بداهه—مقاله از دائرةالمعارف بزرگ شوروی

معنای improvisation را در ویکی‌واژه، واژه‌نامهٔ آزاد، ببینید.