الکتروفورز ژل آگارز (انگلیسی: Agarose gel electrophoresis) روشی برای الکتروفورز ژل است که در زیست‌شیمی، زیست‌شناسی مولکولی، ژنتیک و شیمی بالینی مورد استفاده قرار می‌گیرد تا جمعیت ترکیبی از ماکرومولکول‌ها مانند DNA یا پروتئین‌ها را در یک بافت آگارز، که یکی از دو مؤلفه اصلی آگار است، جدا کند. پروتئین‌ها ممکن است با بار یا اندازه از هم جدا شوند (متمرکزسازی ایزوالکتریک الکتروفورز گارز اساساً مستقل از اندازه است)، و DNA و RNA نسبت به طول قطعه بندی می‌شوند.
مولکولهای زیستی با استفاده از یک میدان الکتریکی برای حرکت مولکولهای بارشی از طریق یک بافت آگارز از هم جدا می‌شوند و بیومولکول‌ها از نظر اندازه در بافت ژل آگارز جدا می‌شوند.
ویژگی‌های ژل آگارز
ژل آگارز نوعی ماتریکس سه بعدی تشکیل شده از مولکولهای هلیکسی آگارز می‌باشد که کنار هم قرار گرفتن به صورت سه بعدی منافذی ایجاد می‌نمایند که جهت جداسازی بیو مولکول‌ها فوق‌العاده مناسب می‌باشند. تمام این ساختار سه بعدی تشکیل شده حاصل پیوندهای هیدروژنی می‌باشد که می‌توان با افزایش درجه حرارت آن را از بین برد. دمای ژله ای شدن آگارز بسیار متفاوت از دمای ذوب آن می‌باشد. بسته به نوع منبع، آگارز دارای دمای ژله ای شدن بین ۳۵–۴۲ درجه سانتیگراد می‌باشد و دمای ذوب آن حدود ۸۵–۹۵ درجه سانتیگراد می‌باشد.
جستارهای وابسته
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Agarose gel electrophoresis». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۰ اوت ۲۰۱۹.
پیوند به بیرون
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ الکتروفورز ژل آگارز موجود است. |
| ابزار اندازه‌گیری | |
|---|---|
| روش‌ها | |
| نمونه‌برداری | |
| کالیبراسیون | |
| نشریات علمی و مجله‌ها | |
