Продолжая использовать сайт, вы даете свое согласие на работу с этими файлами.
استاوودین
دادههای بالینی | |
---|---|
نامهای تجاری | Zerit |
نامهای دیگر | ۲′,۳′-didehydro-2′,۳′-dideoxythymidine |
AHFS/Drugs.com | monograph |
مدلاین پلاس | a694033 |
دادهها | |
ردهبندی داروهای بارداری |
|
روش مصرف دارو | By mouth |
کد ATC | |
وضعیت قانونی | |
وضعیت قانونی |
|
دادههای فارماکوکینتیک | |
زیست فراهمی | >۸۰٪ |
پیوند پروتئینی | Negligible |
متابولیسم | کلیه elimination (~۴۰٪) |
نیمهعمر حذف | 0.8–1.5 hours (in adults) |
شناسهها | |
| |
شمارهٔ سیایاس | |
پابکم CID | |
دراگبنک |
|
کماسپایدر |
|
UNII | |
KEGG |
|
ChEMBL | |
NIAID ChemDB | |
CompTox Dashboard (EPA) | |
ECHA InfoCard | 100.169.180 |
دادههای فیزیکی و شیمیایی | |
فرمول شیمیایی | C۱۰H۱۲N۲O۴ |
جرم مولی | ۷۰۰۲۲۲۴۲۱۶۰۰۰۰۰۰۰۰۰♠۲۲۴٫۲۱۶ g·mol−1 |
مدل سه بعدی (جیمول) | |
| |
| |
(verify) |
استاوودین (انگلیسی: Stavudine) (d4T) (با نام تجاری Zerit) یک داروی ضد رتروویروسی است که برای پیشگیری و درمان HIV/AIDS به کار میرود. این دارو به طور کلی برای استفاده با سایر داروهای ضد رتروویروس توصیه میشود. ممکن است برای پیشگیری پس از آسیب ناشی از برخورد سوزن آلوده یا سایر عوامل در معرض احتمالی استفاده شود. با این حال، این دارو یک درمان خط اول نیست. استاوودین از راه دهان مصرف میشود.
عوارض جانبی رایج عبارتند از سردرد، اسهال، استفراغ، بثورات پوستی و مشکلات اعصاب محیطی. عوارض جانبی شدید شامل لاکتات خون بالا، پانکراتیت و بزرگ شدن کبد است. به طور کلی در بارداری توصیه نمیشود. استاوودین در دسته دارویی مهارکنندههای ترانس کریپتاز معکوس (NRTI) قرار دارد.
استاوودین نخستین بار در سال ۱۹۶۶ معرفی شد و برای استفاده در ایالات متحده آمریکا در سال ۱۹۹۴ تأیید شد. این دارو به عنوان یک داروی عمومی در دسترس است.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Stavudine». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۱۵ نوامبر ۲۰۲۱.